Hiob 23
1 Tete Hiob ɖo eŋu be,
Då svara Job og sagde:
2 “Egbe gɔ̃ hã nye konyifafa do gã ɖe edzi, eƒe asi sẽ ɖe dzinye, evɔ mele hũu ɖem hafi.
«Endå gjeld klaga mi for tråss, tungt legg eg handi på min sukk.
3 Nenye ɖe manya afi si makpɔe le, nenye ɖe mayi enɔƒe la, anyo ŋutɔ!
Berre eg kunde finna honom og koma til hans bustad fram!
4 Matsɔ nye nya aɖo eŋkume eye nye nu me ayɔ fũu kple nya siwo matsɔ aɖe ɖokuinye nu
Då la eg fram for han mi sak og fyllte munnen min med prov.
5 Ne makpɔ ale si wòaɖo eŋu nam eye mabu nya si wòagblɔ la ŋuti.
Då høyrde eg kva svar han gav, og merka det han sa til meg.
6 Ɖe wòatsi tsitre ɖe ŋunye kple ŋusẽ gã aɖea? Ao, ke boŋ aɖo tom
Vilde med magt han mot meg standa? Nei, lyda på meg vilde han.
7 Afi ma ame dzɔdzɔe ate ŋu atsɔ eƒe nyawo aɖo eŋkume le eye woaɖem tegbee tso nye ʋɔnudrɔ̃la ƒe asi me.
Ein skuldfri stod då for han fram; for alltid slapp eg domar min.
8 “Gake ne meyi ɣedzeƒe la, mele afi ma o, ne meyi ɣetoɖoƒe la, nyemekpɔe le afi ma hã o.
Gjeng eg i aust, han er’kje der; mot vest, eg vert han ikkje var;
9 Ne ele dɔ wɔm le anyiehe la, nyemekpɔnɛ o, ne etrɔ ɖe dziehe hã la, nye ŋku melɔnɛ o.
i nord han verkar, ei eg ser han, han snur mot sud, eg ser han ikkje.
10 Gake enya mɔ si dzi mele, ne edom kpɔ la, mato eme abe sika ene.
For all den veg eg fer han kjenner; prøvde han meg, eg var som gull.
11 Nye afɔwo le eƒe afɔtoƒewo yome kplikplikpli, melé eƒe mɔ tsɔ eye nyemedze ɖe aga o.
Min fot hev fylgt i faret hans; hans veg eg gjeng ubrigdeleg,
12 Nyemete ɖe aga tso eƒe nuyiwo ƒe sededewo gbɔ o, mede asixɔxɔ eƒe nyawo ŋu wu nye gbe sia gbe ƒe nuɖuɖu.
veik ei frå det hans lippa baud, meir enn mi lov eg lydde hans.
13 “Ke eya ɖekae li, ame ka ate ŋu axe mɔ nɛ? Nu sia nu si dze eŋu lae wòwɔna.
Men ein er han, kven hindrar honom? Det han hev hug til, gjer han og.
14 Ena se siwo wòde ɖi la va eme ɖe ŋutinye eye ɖoɖo siawo tɔgbi gale esi ɖe ŋunye.
Han um min lagnad avgjerd tek, og hev med meg so mangt i emning.
15 Esia ta ŋɔ dzim le eŋkume eye ne mebu esiawo katã ŋuti la, mevɔ̃na nɛ.
Eg difor ræddast for hans åsyn, når eg det minnest, skjelv eg for han.
16 Mawu na dzi ɖe le ƒonye, Ŋusẽkatãtɔ la do ŋɔdzi nam.
Ja, Gud hev brote ned mitt mod, og Allvald hev gjort meg fælen,
17 Ke hã la, viviti la alo blukɔ tsiɖitsiɖi si tsyɔ mo nam la mena ɖoɖoe zi le nunye o.
ei er det myrkret som meg tyner, og ei mi eigi myrke åsyn.
