Hiob 23

1 Tete Hiob ɖo eŋu be,

Respondens autem Job, ait:

2 “Egbe gɔ̃ hã nye konyifafa do gã ɖe edzi, eƒe asi sẽ ɖe dzinye, evɔ mele hũu ɖem hafi.

[Nunc quoque in amaritudine est sermo meus, et manus plagæ meæ aggravata est super gemitum meum.

3 Nenye ɖe manya afi si makpɔe le, nenye ɖe mayi enɔƒe la, anyo ŋutɔ!

Quis mihi tribuat ut cognoscam et inveniam illum, et veniam usque ad solium ejus?

4 Matsɔ nye nya aɖo eŋkume eye nye nu me ayɔ fũu kple nya siwo matsɔ aɖe ɖokuinye nu

Ponam coram eo judicium, et os meum replebo increpationibus:

5 Ne makpɔ ale si wòaɖo eŋu nam eye mabu nya si wòagblɔ la ŋuti.

ut sciam verba quæ mihi respondeat, et intelligam quid loquatur mihi.

6 Ɖe wòatsi tsitre ɖe ŋunye kple ŋusẽ gã aɖea? Ao, ke boŋ aɖo tom

Nolo multa fortitudine contendat mecum, nec magnitudinis suæ mole me premat.

7 Afi ma ame dzɔdzɔe ate ŋu atsɔ eƒe nyawo aɖo eŋkume le eye woaɖem tegbee tso nye ʋɔnudrɔ̃la ƒe asi me.

Proponat æquitatem contra me, et perveniat ad victoriam judicium meum.

8 “Gake ne meyi ɣedzeƒe la, mele afi ma o, ne meyi ɣetoɖoƒe la, nyemekpɔe le afi ma hã o.

Si ad orientem iero, non apparet; si ad occidentem, non intelligam eum.

9 Ne ele dɔ wɔm le anyiehe la, nyemekpɔnɛ o, ne etrɔ ɖe dziehe hã la, nye ŋku melɔnɛ o.

Si ad sinistram, quid agam? non apprehendam eum; si me vertam ad dexteram, non videbo illum.

10 Gake enya mɔ si dzi mele, ne edom kpɔ la, mato eme abe sika ene.

Ipse vero scit viam meam, et probavit me quasi aurum quod per ignem transit.

11 Nye afɔwo le eƒe afɔtoƒewo yome kplikplikpli, melé eƒe mɔ tsɔ eye nyemedze ɖe aga o.

Vestigia ejus secutus est pes meus: viam ejus custodivi, et non declinavi ex ea.

12 Nyemete ɖe aga tso eƒe nuyiwo ƒe sededewo gbɔ o, mede asixɔxɔ eƒe nyawo ŋu wu nye gbe sia gbe ƒe nuɖuɖu.

A mandatis labiorum ejus non recessi, et in sinu meo abscondi verba oris ejus.

13 “Ke eya ɖekae li, ame ka ate ŋu axe mɔ nɛ? Nu sia nu si dze eŋu lae wòwɔna.

Ipse enim solus est, et nemo avertere potest cogitationem ejus: et anima ejus quodcumque voluit, hoc fecit.

14 Ena se siwo wòde ɖi la va eme ɖe ŋutinye eye ɖoɖo siawo tɔgbi gale esi ɖe ŋunye.

Cum expleverit in me voluntatem suam, et alia multa similia præsto sunt ei.

15 Esia ta ŋɔ dzim le eŋkume eye ne mebu esiawo katã ŋuti la, mevɔ̃na nɛ.

Et idcirco a facie ejus turbatus sum, et considerans eum, timore sollicitor.

16 Mawu na dzi ɖe le ƒonye, Ŋusẽkatãtɔ la do ŋɔdzi nam.

Deus mollivit cor meum, et Omnipotens conturbavit me.

17 Ke hã la, viviti la alo blukɔ tsiɖitsiɖi si tsyɔ mo nam la mena ɖoɖoe zi le nunye o.

Non enim perii propter imminentes tenebras, nec faciem meam operuit caligo.]