Hiob 20
1 Tete Naamatitɔ, Zofar ɖo eŋu nɛ be,
Saa tog Na'amatiten Zofar til Orde og sagde:
2 “Nu siwo le fu ɖem na nye susue dɔm be maɖo eŋu na wò elabena metsi dzi le ɖokuinye me ŋutɔ.
Derfor bruser Tankerne i mig, og derfor stormer det i mig;
3 Mese mokaname aɖe si ɖe bubu le ŋunye, eye nye gɔmesese de dzi ƒo nam be maɖo nyawo ŋu.
til min Skam maa jeg høre paa Tugt, faar tankeløst Mundsvejr til Svar!
4 “Meka ɖe edzi be ènya ale si wònɔ tso blema, tso ɣeyiɣi si ke wowɔ amegbetɔ da ɖe anyigba dzi be
Ved du da ikke fra Arilds Tid, fra Tiden, da Mennesket sattes paa Jorden,
5 ame vɔ̃ɖiwo ƒe nukoko nu mesena yina o, eye Mawumavɔ̃lawo ƒe aseyetsotso nɔa anyi ɣeyiɣi kpui aɖe ko.
at gudløses Jubel er kort og vanhelliges Glæde stakket?
6 Togbɔ be eƒe dada yi ɖatɔ dziƒo, eƒe ta yi ɖatɔ lilikpowo ke hã la,
Steg end hans Hovmod til Himlen, raged hans Hoved i Sky,
7 atsrɔ̃ gbidii abe eya ŋutɔ ƒe afɔdzi ene eye ame siwo kpɔe la agblɔ be, ‘Afi ka wòle?’
som sit Skarn forgaar han for evigt, de, der saa ham, siger: »Hvor er han?«
8 Edzona dzona abe drɔ̃e ene, womagakpɔe o eye wòabu abe ŋutega si wokpɔ le zã me ene.
Han flyr som en Drøm, man finder ham ikke, som et Nattesyn jages han bort;
9 Ŋku si kpɔe la magakpɔe akpɔ o, eye eƒe nɔƒe hã magakpɔe akpɔ o.
Øjet, der saa ham, ser ham ej mer, hans Sted faar ham aldrig at se igen.
10 Ele be viawo nawɔ ɖɔɖɔɖo anyo dɔ me na ame dahewo, eya ŋutɔ ƒe asiwo aɖe asi le eƒe kesinɔnuwo ŋu.
Hans Sønner bejler til ringes Yndest, hans Hænder maa give hans Gods tilbage.
11 Ɖekakpuimeŋusẽ dzodzoe si yɔ eƒe ƒuwo me la aku kplii ayi ke me.
Hans Ben var fulde af Ungdomskraft, men den lægger sig med ham i Støvet.
12 “Togbɔ be nu vɔ̃ɖi vivi le eƒe nu me, eye wòɣlae ɖe eƒe aɖe te,
Er det onde end sødt i hans Mund, naar han gemmer det under sin Tunge,
13 togbɔ be mate ŋu aɖe asi le eŋu o eye wòbe ɖe nu me nɛ hã la,
sparer paa det og slipper det ikke, holder det fast til sin Gane,
14 eƒe nuɖuɖu ave le eƒe dɔ me, eye wòazu da ƒe aɖi le eƒe dɔgbowo me.
saa bliver dog Maden i hans Indre til Slangegift inden i ham;
15 Atu kesinɔnu siwo wòmi la aƒu gbe. Mawu ana eƒe dɔgbowo nadzɔ wo katã aƒo ɖi.
Godset, han slugte, maa han spy ud, Gud driver det ud af hans Bug,
16 Eno da ƒe aɖi eye ƒli ƒe aɖi awui.
han indsuger Slangernes Gift, og Øgleungen slaar ham ihjel;
17 Makpɔ gome le tɔʋu kple tɔsisi siwo me anyitsi kple notsi babla le sisim le la me o.
han skuer ej Strømme af Olie, Bække af Honning og Fløde;
18 Maɖu nu siwo ŋu wòdze agbagba le o, ke boŋ atsɔ wo ana eye maɖu viɖe si do tso eƒe asitsatsa hã me o
han maa af med sin Vinding, svælger den ej, faar ingen Glæde af tilbyttet Gods.
19 elabena ete ame dahewo ɖe to wozu hiãtɔwo eye wòxɔ aƒe siwo metu o.
Thi han knuste de ringe og lod dem ligge, ranede Huse, han ej havde bygget.
20 “Vavã makpɔ gbɔdzɔe le eƒe nudzodzrowo me o eye maɖe eɖokui to eƒe nunɔamesiwo dzi o.
Thi han har ingen Hjælp af sin Rigdom, trods sine Skatte reddes han ikke;
21 Naneke masusɔ nɛ esi wòavuvu o eƒe kesinɔnuwo matɔ ɖi o.
ingen gik fri for hans Glubskhed, derfor varer hans Lykke ikke;
22 Le eƒe nukpɔkpɔ gbogboawo dome la, xaxa ava edzi eye hiãtuame ƒe ŋusẽ katã ava edzi.
midt i sin Overflod har han det trangt, al Slags Nød kommer over ham.
23 Ne eƒe ƒodo yɔ nyuie la Mawu atrɔ eƒe dziku bibi akɔ ɖe edzi eye wòana eƒe dɔmedzoe nadza ɖe edzi.
For at fylde hans Bug sender Gud sin Vredes Glød imod ham, lader sin Harme regne paa ham.
24 Togbɔ be esi le gayibɔlãnu nu hã la, akɔbliŋutrɔ ƒo ɖee.
Flyr han for Brynje af Jern, saa gennemborer ham Kobberbuen;
25 Eɖee do goe tso eƒe lãme eye wòho eƒe tsutsyɔeƒe le eƒe aklã me. Ŋɔdzi alée,
en Kniv kommer ud af hans Ryg, et lynende Staal af hans Galde; over ham falder Rædsler,
26 eye viviti tsiɖitsiɖi le eƒe kesinɔnuwo lalam. Dzo si womeƒlɔ ɖo o la afiae eye wòabi nu si susɔ ɖe eƒe agbadɔ me la keŋkeŋkeŋ.
idel Mørke er opsparet til ham; Ild, der ej blæses op, fortærer ham, æder Levningen i hans Telt.
27 Dziƒo aɖe eƒe vodada ɖe go eye anyigba atso ɖe eŋu.
Himlen bringer hans Brøde for Lyset, og Jorden rejser sig mod ham.
28 Tsiɖɔɖɔ akplɔ eƒe aƒe adzoe eye le Mawu ƒe dɔmedzoeŋkeke la dzi la, tsi sisiwo akplɔe adzoe.
Hans Huses Vinding maa bort, rives bort paa Guds Vredes Dag.
29 Esia nye gomekpɔkpɔ si Mawu ɖo ɖi na ame vɔ̃ɖiwo, eye wònye domenyinu tso Mawu gbɔ na wo.”
Slig er den gudløses Lod fra Gud og Lønnen fra Gud for hans Brøde!
