< Dɔwɔwɔwo 9 >

1 Saulo gado adã ɖe xɔsetɔwo ŋu vevie wu tsã, eye wòlé gbɔgbɔtsixe ɖe ƒo ganɔ wo yome tim kple ŋkubiã. Eƒe susu kple didi katã koe nye be yeatsrɔ̃ Aƒetɔ la ƒe nusrɔ̃lawo. Le esia ta la, eyi nunɔlagã la gbɔ
Mas Saulo, ainda respirando ameaças e massacres contra os discípulos do Senhor, foi ao sumo sacerdote
2 be wòana agbalẽ si ana ŋusẽ ye, ale be yeayi Yudatɔwo ƒe ƒuƒoƒe siwo le Damasko ne woakpe ɖe ye ŋu be yeate ŋu alé xɔsetɔ siwo katã le teƒe siawo, ŋutsuwo kple nyɔnuwo siaa, ade ga wo, eye yeakplɔ wo va Yerusalem.
e pediu-lhe cartas às sinagogas de Damasco, para que, se encontrasse algum que fosse do Caminho, fosse homem ou mulher, pudesse levá-los presos a Jerusalém.
3 Esi wòsusɔ vie ko wòaɖo Damasko dua me la, keklẽ gã aɖe klẽ ɖe edzi tso dziƒo.
Enquanto viajava, aproximou-se de Damasco, e de repente uma luz do céu brilhou ao seu redor.
4 Edze anyi kpla enumake. Ke ese gbe aɖe be, “Saulo, Saulo, nu ka ta nèle yonyeme tim alea?”
Ele caiu na terra, e ouviu uma voz que lhe dizia: “Saulo, Saulo, por que você me persegue?
5 Saulo bia kple vɔvɔ̃ be, “Wò ame kae le nu ƒom, Aƒetɔ?” Gbea ɖo eŋu nɛ be, “Nyee nye Yesu, ame si yome tim nèle.
Ele disse: “Quem és tu, Senhor?” O Senhor disse: “Eu sou Jesus, a quem vocês estão perseguindo.
6 Azɔ tsi tsitre nàyi Damasko dua me; ne èɖo afi ma la, woagblɔ nu siwo nàwɔ la na wò.”
Mas levantai-vos e entrai na cidade, então vos será dito o que deveis fazer”.
7 Nyadzɔdzɔ sia wɔ nuku na Saulo ŋumewo ŋutɔ. Woƒe nu ku ale gbegbe be gbɔgblɔ bu ɖe wo, elabena wonɔ gbeɖiɖi aɖe sem pɛpɛpɛ, gake womekpɔ ame si nɔ nu ƒom la o.
Os homens que viajaram com ele ficaram sem palavras, ouvindo o som, mas não vendo ninguém.
8 Saulo wɔ ɖɔɖɔɖɔ tso le anyigba, gake nukutɔe la, megate ŋu nɔ nu kpɔm o; eƒe ŋku dzi tsyɔ eya ta wolé eƒe alɔnu kplɔe ɖɔɖɔɖɔ yi Damasko.
Saul levantou-se do chão, e quando seus olhos foram abertos, ele não viu ninguém. Eles o conduziram pela mão e o trouxeram para Damasco.
9 Enɔ dua me ŋkeke etɔ̃ numaɖumaɖu kple tsimanomanoe.
Ele ficou sem visão por três dias, e não comeu nem bebeu.
10 Mawudzixɔsela aɖe si ŋkɔe nye Anania la nɔ Damasko dua me ɣe ma ɣi. Mawu yɔe le ŋutega me gbe ɖeka be “Anania.” Etɔ, eye wògblɔ be, “Nyee nye esi, Aƒetɔ.”
Agora havia um certo discípulo em Damasco chamado Ananias. O Senhor lhe disse em uma visão: “Ananias!”. Ele disse: “Eis que sou eu, Senhor”.
11 Mawu gblɔ nɛ be, “Tso nàyi ablɔ si woyɔna be, ‘Mɔ Dzɔdzɔe’ la dzi, eye nàdi ŋutsu aɖe si woyɔna be Yuda la ƒe aƒe me. Ne èkpɔe la, bia ŋutsu aɖe si woyɔna be Saulo tso Tarso la ta se le afi ma. Le gaƒoƒo sia me la, ele klo dzi le gbe dom ɖa nam vevie,
O Senhor disse-lhe: “Levanta-te e vai para a rua que se chama Reto, e pergunta na casa de Judá por um chamado Saulo, um homem de Tarso”. Pois eis que ele está orando,
12 elabena meɖee fiae le ŋutega me be wò, Anania, àva egbɔ, ada asi ɖe edzi be eƒe ŋkuwo naʋu, ale be wòagate ŋu akpɔ nu.”
e numa visão ele viu um homem chamado Ananias entrando e impondo suas mãos sobre ele, para que ele pudesse receber sua visão”.
13 Anania ɖo eŋu gblɔ be, “Aƒetɔ, mese be funyafunya si gbegbe Saulo sia wɔ ame kɔkɔewo le Yerusalem la mele gbɔgblɔ me o ɖe!
Mas Ananias respondeu: “Senhor, tenho ouvido de muitos sobre este homem, quanto mal ele fez a seus santos em Jerusalém”.
14 Gawu la, míese be ɖe wòxɔ agbalẽ koŋ tso nunɔlagãwo gbɔ be yeava lé ame siwo katã yɔa wò ŋkɔ.”
Aqui ele tem autoridade dos chefes dos sacerdotes para prender a todos os que invocam seu nome”.
15 Ke Aƒetɔ la ɖo eŋu na Anania be, “Yi nàwɔ ɖe nye gbe dzi, elabena nye ŋutɔe tia ame sia be wòanye dɔwɔla nam, eye wòagblɔ nye nya na ame siwo menye Yudatɔwo o, fiawo kple Israelviwo ŋutɔ hã,
Mas o Senhor lhe disse: “Vá seu caminho, pois ele é meu vaso escolhido para levar meu nome diante das nações e dos reis, e dos filhos de Israel”.
16 ke nye ŋutɔ magblɔ fu siwo wòakpe ɖe tanye la afiae.”
Pois eu lhe mostrarei quantas coisas ele deve sofrer por causa do meu nome”.
17 Anania tso heyi Saulo ƒe aƒe me, eye wòda asi ɖe edzi gblɔ nɛ be, “Nɔvinye Saulo, Aƒetɔ Yesu, ame si ɖe eɖokui fia wò le Damasko mɔ dzi la ɖom ɖa be mada gbe le ŋuwò, eye tso esia dzi la, Gbɔgbɔ Kɔkɔe la nayɔ mewò be nàgakpɔ nu.”
Ananias partiu e entrou na casa. Impondo suas mãos sobre ele, ele disse: “Irmão Saul, o Senhor, que te apareceu no caminho pelo qual vieste, enviou-me para que recebesses tua visão e fosses cheio do Espírito Santo”.
18 Enumake ewɔ abe nane ƒe tsrowoe ge le eƒe ŋkuwo dzi ene. Ŋkuawo ʋu, eye wògade asi nukpɔkpɔ me. Anania de mawutsi ta nɛ enumake.
Imediatamente algo como uma balança caiu de seus olhos, e ele recebeu sua visão. Ele se levantou e foi batizado.
19 Ŋusẽ gaɖo Saulo ŋu esi wona nanee wòɖu vɔ. Saulo nɔ nusrɔ̃lawo gbɔ le Damasko hena ŋkeke geɖewo.
Ele tomou comida e foi fortalecido. Saulo ficou vários dias com os discípulos que estavam em Damasco.
20 Tete wòdze mawunyagbɔgblɔ gɔme le woƒe ƒuƒoƒewo le gbɔgblɔm be Yesue nye Mawu ƒe Vi la.
Imediatamente nas sinagogas, ele proclamou o Cristo, que ele é o Filho de Deus.
21 Ame siwo katã se Saulo ƒe mawunya la ƒe nu ku, eye wobia wo nɔewo be, “Alo menye ame siae wɔ funyafunya geɖe ame siwo yɔa ŋkɔ sia le Yerusalem le woƒe xɔse ta oa? Míese gɔ̃ be ɖe wòva Damasko afi sia be yealé xɔsetɔwo ade ga wo akplɔ yii na nunɔlagãwo le Yerusalem!”
Todos os que o ouviram ficaram espantados e disseram: “Não é este aquele que, em Jerusalém, fez estragos com aqueles que invocavam este nome? E ele tinha vindo aqui com a intenção de trazê-los presos diante dos chefes dos sacerdotes”!
22 Saulo yi eƒe mawunyagbɔgblɔ dzi kple ŋusẽ, ale be Yudatɔ siwo nɔ Damasko la mete ŋu tsi tsitre ɖe eƒe nya siwo ɖee fia kɔtɛe be Yesue nye Kristo la ŋu o.
Mas Saulo aumentou mais em força, e confundiu os judeus que viviam em Damasco, provando que este é o Cristo.
23 Le ŋkeke aɖewo megbe la, Yudatɔwo ƒe kplɔlawo wɔ ɖoɖo be yewoawu Saulo.
Quando muitos dias foram cumpridos, os judeus conspiraram juntos para matá-lo,
24 Ke ame aɖe va fi tofi na Saulo be dzɔlawo le Damasko ƒe agbowo nu dzɔm zã kple keli be ne eva yina la, yewoawui.
mas sua trama ficou conhecida de Saulo. Eles observavam os portões dia e noite para poderem matá-lo,
25 Eya ta gbe ɖeka zã la, Saulo yomedzela aɖewo kɔe de kusi gã aɖe me heɖiɖii to do si le dua ƒe gli la me la me heɖiɖii ɖe anyigba.
mas seus discípulos o levaram pela noite e o decepcionaram através do muro, baixando-o em uma cesta.
26 Esi Saulo va ɖo Yerusalem la, edze agbagba be yeawɔ ɖeka kple xɔsetɔ siwo le afi ma la, gake wonɔ vɔvɔ̃m nɛ, eye womelɔ̃ te ɖe eŋu o, elabena wobu be alakpa dam wònɔ be yezu yewo dometɔ ɖeka.
Quando Saulo chegou a Jerusalém, ele tentou se juntar aos discípulos; mas todos tinham medo dele, não acreditando que fosse um discípulo.
27 Ke Barnabas kplɔ Saulo va apostoloawo gbɔe. Eƒo nu na wo tso ale si Saulo kpɔ Aƒetɔa le Damasko mɔ dzi, nya siwo wògblɔ nɛ kple ale si Saulo gblɔ mawunya kple ŋusẽ tɔxɛ le Yesu ƒe ŋkɔ me la ŋu na wo.
Mas Barnabé o tomou e o trouxe até os apóstolos, e lhes declarou como havia visto o Senhor no caminho, e que havia falado com ele, e como em Damasco havia pregado corajosamente em nome de Jesus.
28 Esia na be apostoloawo xɔ Saulo ɖe wo dome. Ale tso ɣe ma ɣi dzi la, enɔ xɔsetɔwo ŋu kplikplikpli le Yerusalem henɔ mawunya gblɔm dzideƒotɔe le Aƒetɔ la ƒe ŋkɔ me.
Ele estava com eles entrando em Jerusalém,
29 Ke eva eme be Helatɔ siwo trɔ zu Yudatɔwo la dometɔ aɖewo, ame siwo Saulo he nya kplii la wɔ ɖoɖo be yewoawui.
preaching corajosamente em nome do Senhor Jesus. Ele falou e disputou contra os helenistas, mas eles estavam procurando matá-lo.
30 Esi xɔsetɔ bubuawo se be Saulo ƒe agbe ɖo xaxa me alea la, wokplɔe yi Kaesarea, eye tso afi ma la, woɖoe ɖe wo de, Tarso.
Quando os irmãos souberam disso, o levaram para Cesaréia e o enviaram para Tarso.
31 Le ɣeyiɣi siawo katã me la, tomefafa blibo nɔ hame siwo le Yudea, Galilea kple Samaria nutowo me la me. Esia wɔ be hame la ƒe xexlẽme dzi ɖe edzi, eye wògasẽ ŋu ɖe edzi wu le gbɔgbɔ me hã, eye wonɔ agbe le Aƒetɔ la vɔvɔ̃ me, eye Gbɔgbɔ Kɔkɔe la hã na dzidzeme blibo wo.
Assim, as assembléias em toda a Judéia, Galiléia e Samaria tiveram paz e foram construídas. Elas foram multiplicadas, caminhando no temor do Senhor e no conforto do Espírito Santo.
32 Esi Petro nɔ tsatsam tso teƒe yi teƒe la, eva Mawu ƒe ame siwo le Lida hã gbɔ.
Enquanto Peter ia por todas essas partes, ele desceu também para os santos que viviam em Lydda.
33 Teƒe sia wòkpɔ ŋutsu aɖe si woyɔna be Aeneas, ame si nɔ lãmetutudɔ lém, eye wòtsi aba dzi ƒe enyi sɔŋ le.
Lá ele encontrou um certo homem chamado Enéas, que tinha estado acamado por oito anos porque estava paralisado.
34 Petro yɔe gblɔ nɛ be, “Aeneas, Yesu Kristo da gbe le ŋuwò, eya ta tsi tsitre, eye nàŋlɔ wò aba.” Ŋutsu la ƒe lãme sẽ enumake.
Pedro lhe disse: “Enéas, Jesus Cristo te cura”. Levante-se e faça sua cama”. Imediatamente ele se levantou.
35 Nukunu sia wɔe be ame siwo katã le Lida kple Saron la dze Aƒetɔ la yome, elabena wokpɔ Aeneas wònɔ zɔzɔm.
Todos os que viviam em Lydda e em Sharon o viram, e se voltaram para o Senhor.
36 Nyɔnu nusrɔ̃la aɖe nɔ Yopa dua me si woyɔna be Tabita (si woyɔna le Helagbe me be Dɔkas). Nyɔnu sia nye xɔsetɔ si wɔa dɔmenyo na amewo ŋutɔ, vevietɔ ame dahewo.
Agora havia em Joppa um certo discípulo chamado Tabitha, que quando traduzido significa Dorcas. Esta mulher estava cheia de boas obras e atos de misericórdia que ela fez.
37 Le ɣeyiɣi sia me tututu la, nyɔnu sia dze dɔ, eye wòku. Wodzra eƒe kukua ɖo, eye woɖoe aba dzi le dziƒoxɔ aɖe dzi.
Naqueles dias, ela ficou doente e morreu. Quando a haviam lavado, a colocaram em uma sala superior.
38 Ke esi nusrɔ̃lawo se Petro ŋkɔ le Lida la, woɖe ame eve ɖo ɖee kple kukuɖeɖe be wòaɖe abla ava yewo gbɔ le Yopa, elabena Lida tsɔ ɖe Yopa gbɔ.
Como Lydda estava perto de Joppa, os discípulos, ouvindo que Pedro estava lá, mandaram dois homens até ele, implorando-lhe que não demorasse em vir até eles.
39 Petro lɔ̃ va Yopa. Esi wòva ɖo teti ko la, wokplɔe yi dziƒoxɔ dzi le xɔ si me wokɔ Dɔkas ƒe kukua mlɔe. Xɔa me yɔ fũu kple konyifalawo, ame siwo dometɔ geɖewo nye ahosi siwo Dɔkas lɔ̃ avɔ alo awu na le eƒe agbe me. Ɖe sia ɖe nɔ nu siwo Dɔkas wɔ nɛ la tsɔm fia nɔvia.
Peter se levantou e foi com eles. Quando ele chegou, eles o trouxeram para a sala de cima. Todas as viúvas ficaram ao seu lado chorando e mostrando as túnicas e outras vestes que Dorcas tinha feito enquanto estava com elas.
40 Esi Petro ge ɖe xɔa me la, ebia tso wo katã si be woado go ana mɔ ye. Esi wodo go la, Petro dze klo do gbe ɖa, eye wòtrɔ ɖe ame kukua gbɔ gblɔ nɛ be, “Tabita, tsi tsitre!” Enumake ame kuku la ʋu ŋku, eye esi wòkpɔ Petro la, efɔ nɔ abati la dzi.
Peter enviou a todas elas, ajoelhou-se e rezou. Voltando-se para o corpo, ele disse: “Tabitha, levante-se!”. Ela abriu os olhos, e quando viu Peter, sentou-se.
41 Petro lé eƒe alɔnu, eye wòtsi tsitre. Azɔ Petro yɔ xɔsetɔawo kple ahosiawo va xɔa me, eye wòtsɔ Dɔkas gbagbe la de asi na wo.
Ele deu a ela sua mão e a levantou. Chamando os santos e as viúvas, ele a apresentou viva.
42 Nukunya sia kaka ɖe Yopa du blibo la me, eye ame geɖewo ŋutɔ trɔ hexɔ Aƒetɔ la dzi se.
Isto se tornou conhecido em toda Joppa, e muitos acreditavam no Senhor.
43 Petro nɔ Yopa dua me ŋkeke geɖe, eye wònɔ Simɔn si nye lãgbalẽŋutidɔwɔla la gbɔ le eƒe aƒe me.
Ele ficou muitos dias em Joppa com um curtidor chamado Simon.

< Dɔwɔwɔwo 9 >