Petro 1 4
1 Eya ta esi Kristo kpe fu le eƒe ŋutilã me ta la, miawo hã mitsɔ nɔnɔme ma ke bla miaƒe aliwo dzii, elabena ame si kpe fu le eƒe ŋutilã me la, klã ɖa tso nu vɔ̃ gbɔ,
Fyrst Kristur þurfti að líða og þjást, þá skuluð þið einnig hafa sama hugarfar og vera reiðubúin að þjást. Þjáningin veldur því að syndin missir mátt sinn
2 Le eƒe agbemeŋkeke mamlɛawo me le anyigba dzi la, menɔ agbe le ŋutilã ƒe nudzodzrowo nu o, ke boŋ ɖe Mawu ƒe lɔlɔ̃nu nu.
og þá hættið þið að sækjast eftir hinu illa, en takið að þrá að hlýða Guðs vilja.
3 Tsã la, miegblẽ ɣeyiɣi geɖe le nu siwo trɔ̃subɔlawo wɔna la me, esiwo nye ahiãwɔwɔ, nudzodzro vɔ̃wo, ahatsunono, nuɖuɖu vivivo, aglotutu vɔ̃wo kple trɔ̃subɔsubɔ ŋunyɔtɔ.
Tímann sem liðinn er notuðuð þið til ills og nú er nóg komið af slíku. Þið voruð líka heiðingjar og höfðuð nautn af kynsvalli, drykkjuskap, siðlausum samkvæmum, skurðgoðadýrkun og öðrum hræðilegum syndum.
4 Ewɔ moya na wo be miedo ɖi ɖe ŋunyɔnu ƒe tɔɖɔɖɔ sia me kpli wo o, eya ta woli kɔ dzu ɖe mia dzi gleglegle.
Gamla vini ykkar mun reka í rogastans, þegar þeir sjá að þið hafið misst áhugann á að taka þátt í þessum syndum þeirra. Þeir munu senda ykkur tóninn og hæðast að ykkur.
5 Ke hã la, ele na wo be woana akɔnta ame si le klalo be yeadrɔ̃ ʋɔnu agbagbeawo kple kukuawo.
En minnist þess þá að þeir munu verða að standa reikningsskap gerða sinna augliti til auglitis við hann sem er dómari allra manna, lifandi og dauðra.
6 Susu sia ta wogblɔ nyanyui la na ame siwo ku va yi xoxo la hã, ale be togbɔ be le woƒe agbenɔnɔ le anyigba dzi me woto ʋɔnudɔdrɔ̃ si me amegbetɔ ɖe sia ɖe tona hã la, woate ŋu ava Mawu ƒe agbe la gbɔ le gbɔgbɔ me.
Gleðifréttirnar voru fluttar þeim sem dauðir voru, til þess að þeir gætu lifað í andanum í samræmi við vilja Guðs, enda þótt líkömum þeirra – eins og reyndar líkömum allra manna – hafi verið refsað með dauða.
7 Nuwo katã ƒe nuwuwu ɖo vɔ, eya ta minɔ mo xexi, eye miɖu mia ɖokui dzi, ale be miate ŋu ado gbe ɖa.
Endir veraldar er í nánd. Verið því vakandi í öllu og staðföst í bæninni.
8 Ƒo nuwo katã ta la, milɔ̃ mia nɔewo vevie, elabena lɔlɔ̃ tsyɔa nu vɔ̃ ƒe agbɔsɔsɔ dzi.
En umfram allt berið brennandi kærleika hvert til annars, því að kærleikurinn getur breitt yfir margt sem miður fer.
9 Mixɔ mia nɔewo ɖe miaƒe aƒewo me liʋĩliʋĩlilĩmanɔmee.
Opnið heimili ykkar með gleði fyrir þeim sem þarf á matarbita eða næturskjóli að halda.
10 Mia dometɔ ɖe sia ɖe natsɔ eƒe gbɔgbɔmenunana asubɔ ame bubuwoe; abe subɔvi nyuiwo ene la, mima Mawu ƒe amenuveve la anukwaretɔe le mɔ vovovowo nu.
Guð hefur gefið ykkur hverju fyrir sig vissar gjafir. Gætið þess nú að nota þær hvert öðru til hjálpar og skila þar með blessun Guðs áfram til annarra.
11 Ne ame aɖe le nu ƒom la, neƒoe abe Mawu gbɔ nyawo tso ene. Ne ame aɖe le subɔsubɔm la, newɔe kple ŋusẽ si Mawu nae la katã, ale be le nuwo katã me la, woakafu Mawu to Yesu Kristo dzi. Eya tɔe nye ŋutikɔkɔe kple ŋusẽ tso mavɔ me yi mavɔ me. Amen. (aiōn g165)
Hafir þú fengið köllun til að predika, predikaðu þá eins og það væri sjálfur Guð sem talaði í gegnum þig. Hafir þú köllun til að hjálpa öðrum, skaltu gera það af heilum hug og af þeim krafti sem Guð gefur þér, svo að hann hljóti heiðurinn vegna Jesú Krists. Hans er mátturinn og dýrðin að eilífu. Amen. (aiōn g165)
12 Nɔvi veviwo, migana fuwɔame ƒe dodokpɔ si me tom miele la nawɔ nuku na mi abe nane si medzɔ kpɔ o lae le mia dzi vam ene o.
Kæru vinir, látið það hvorki rugla ykkur né hræða, er þið mætið þeim raunum sem framundan eru, því að þær eiga ekki að koma ykkur á óvart.
13 Ke mikpɔ dzidzɔ be mienye fukpekpe siwo me Kristo to la ƒe gomekpɔlawo, ale be miaƒe dzidzɔkpɔkpɔ nagbã go ne wòɖe eƒe Ŋutikɔkɔefia.
Verið þess í stað gagntekin gleði, því að með þessum raunum fáið þið að taka þátt í þjáningum Krists. Gleði ykkar mun verða mikil er þið, að þeim loknum, eignist hlutdeild í dýrð hans, sem opinberast á degi endurkomunnar.
14 Ne wodzu mi le Kristo ƒe ŋkɔ ta la, woayra mi, elabena ŋutikɔkɔe ƒe Gbɔgbɔ si nye Mawu ƒe Gbɔgbɔ la le mia dzi.
Gleðjist þegar menn formæla ykkur og smána fyrir trúna, því að heilagur andi hvílir yfir ykkur í dýrð sinni.
15 Ne miekpe fu la, migakpee abe hlɔ̃dola, fiafitɔ alo nu tovo wɔla aɖe loo, alo ame si dea nu ame bubuwo ƒe nya me la ene o.
Látið mig ekki þurfa að fá fréttir um að ykkur líði illa vegna þess að þið hafið framið morð eða stolið, eða þá að þið hafið orðið til óþæginda vegna forvitni um það, sem ykkur kemur ekki við.
16 Gake ne mia dometɔ aɖe akpe fu, elabena enye kristotɔ la, ŋu megakpee o, ke boŋ neda akpe na Mawu be woyɔ ŋkɔ sia ɖe eŋu.
Það er hins vegar engin skömm að þurfa að líða fyrir að vera kristinn. Lofum Guð fyrir þau forréttindi að fá að tilheyra fjölskyldu Krists og fyrir að fá að bera hans undursamlega nafn og vera kölluð kristin!
17 Elabena ɣeyiɣi de be ʋɔnudɔdrɔ̃ nadze egɔme tso Mawu ƒe ƒomea me; ke ne edze gɔme tso mía dzi la, ekema aleke woahanɔ na ame siwo meɖo to Mawu ƒe nyanyui la o?
Stund dómsins er runnin upp og hann hefst á fólki Guðs. Ef við, sem kristin erum, hljótum dóm, hlýtur eitthvað óttalegt að bíða þeirra sem aldrei hafa viljað trúa á Drottin.
18 Eye, “Nenye be bebli hafi ame dzɔdzɔe nakpɔ ɖeɖe la, ekema aleke wòanɔ na mawumavɔ̃lawo kple nu vɔ̃ wɔlawo?”
Hvaða möguleika hafa guðleysingjarnir, ef hinir réttlátu bjargast naumlega?
19 Eya ta ame siwo kpea fu le Mawu ƒe lɔlɔ̃nu nu la netsɔ wo ɖokuiwo de asi na wo Wɔla nuteƒetɔwɔla la, eye woayi nu nyui wɔwɔ dzi.
Sem sagt, ef þið þjáist að vilja Guðs; felið þá málefni ykkar Guði skapara ykkar og haldið áfram að gera hið góða. Guð er trúr og hann mun ekki bregðast ykkur.
