Zeĥarja 6
1 Mi levis denove miajn okulojn, kaj mi ekvidis: jen kvar ĉaroj eliras el inter du montoj; kaj la montoj estas kupraj.
Et je me retournai, et je levai mes yeux, et je vis; et voilà quatre quadriges sortant du milieu de deux montagnes, et les montagnes étaient des montagnes d’airain.
2 La unua ĉaro havis ĉevalojn ruĝajn, la dua ĉaro havis ĉevalojn nigrajn,
Au premier quadrige étaient des chevaux roux, et au second quadrige des chevaux noirs;
3 la tria ĉaro havis ĉevalojn blankajn, kaj la kvara ĉaro havis ĉevalojn makulitajn kaj brunajn.
Au troisième quadrige, des chevaux blancs, et au quatrième quadrige, des chevaux mouchetés et forts.
4 Mi ekparolis kaj diris al la anĝelo, kiu parolis kun mi: Kio tio estas, mia sinjoro?
Et je pris la parole, et je dis à l’ange qui parlait en moi: Qu’est ceci, mon Seigneur?
5 La anĝelo respondis kaj diris al mi: Tio estas la kvar spiritoj de la ĉielo, kiuj eliras post sia starado antaŭ la Reganto de la tuta tero.
Et l’ange répondit et me dit: Ce sont les quatre vents du ciel, qui sortent pour se présenter devant le Dominateur de toute la terre.
6 La ĉaro kun la nigraj ĉevaloj iris al la lando norda, la blankaj iris post ili, kaj la makulitaj iris al la lando suda.
Les chevaux noirs, qui étaient au second quadrige, allaient vers la terre de l’aquilon; et les blancs allèrent après eux; et les mouchetés sortirent vers la terre du midi.
7 La brunaj eliris, kaj deziris trairi la teron; kaj li diris: Iru, trairu la teron; kaj ili trairis la teron.
Mais ceux qui étaient les plus forts sortaient et cherchaient à aller et à courir par toute la terre. Et l’ange dit: Allez, parcourez la terre; et ils parcoururent la terre.
8 Kaj li kriis al mi, kaj diris al mi jene: Vidu, tiuj, kiuj eliris al la lando norda, kontentigis Mian spiriton en la lando norda.
Et il m’appela, et me parla, disant: Voilà que ceux qui sortent vers la terre de l’aquilon ont apaisé mon esprit dans la terre de l’aquilon.
9 Kaj aperis al mi vorto de la Eternulo, dirante:
Et la parole du Seigneur me fut adressée, disant:
10 Prenu de la forkondukitoj, de Ĥeldaj, de Tobija, kaj de Jedaja, kaj iru en la domon de Joŝija, filo de Cefanja, iru en la sama tago, kiam ili venos el Babel;
Prends de la transmigration, de Holdaï, de Tobie, et d’Idaïa leurs dons, et tu viendras, toi, en ce jour-là, et tu entreras dans la maison de Josias, fils de Sophonias, qui sont revenus de Babylone.
11 prenu arĝenton kaj oron, kaj faru kronojn kaj metu sur la kapon de la ĉefpastro Josuo, filo de Jehocadak,
Et tu prendras de l’or et de l’argent, et tu en feras des couronnes, et tu les poseras sur la tête de Jésus, fils de Josédec, le grand-prêtre.
12 kaj diru al li jene: Tiele diras la Eternulo Cebaot: Jen estas viro, kies nomo estas Markoto; li kreskos el sia loko kaj konstruos la templon de la Eternulo.
Et tu lui parleras, en disant: VOILÀ L’HOMME, ORIENT EST SON NOM; et il germera de lui-même, et bâtira un temple au Seigneur.
13 Li konstruos la templon de la Eternulo, li ricevos gloron kaj sidos kaj regos sur sia trono; li estos ankaŭ pastro sur sia trono, kaj konsiliĝo paca estos inter ambaŭ.
Et lui-même construira un temple au Seigneur; et lui-même portera la gloire, et il s’assiéra, et dominera sur son trône; le prêtre aussi sera sur son trône, et un conseil de paix sera entre eux deux.
14 Kaj tiuj kronoj estos ĉe Ĥelem, Tobija, Jedaja, kaj Ĥen, filo de Cefanja, kiel memoraĵo en la templo de la Eternulo.
Et les couronnes seront pour Hélem, et Tobie, et Idaïa, et Hem, fils de Sophonias, un souvenir dans le temple du Seigneur.
15 Kaj malproksime loĝantoj venos kaj konstruos en la templo de la Eternulo, kaj vi ekscios, ke la Eternulo Cebaot sendis min al vi; kaj tio okazos, se vi obeados la voĉon de la Eternulo, via Dio.
Et ceux qui sont au loin viendront, et bâtiront dans le temple du Seigneur; et vous saurez que le Dieu des armées m’a envoyé vers vous. Or, ceci aura lieu, si vous écoutez fidèlement la voix du Seigneur votre Dieu.
