Romanoj 6
1 Kion do ni diru? Ĉu ni restu en peko, por ke graco abundu?
Vbvrikubolo, ngonu oguvre? Pwknvyarnv gv anyuaya abuyasin bv kaiyadu bv ngonu rimur dvdvla risv gobvre?
2 Nepre ne! Ĉu ni, kiuj mortis al peko, ankoraŭ vivus en ĝi?
Vdwloka vbv rimare! ngonu rimur lo sitoku—ngonu rimur lo oguaingbv singlarila reku?
3 Ĉu vi ne scias, ke ni ĉiuj, kiuj baptiĝis al Jesuo Kristo, baptiĝis al lia morto?
Nonuv jvjvklvbv chindo vdwlo ngonu Jisu kristo lo baptisma laaku bvdw, ngonugv baptisma laaku namv ninyigv lvkobv siming gvpv kunv.
4 Ni do estas entombigitaj kun li per bapto al morto, por ke, kiel Kristo estas levita el la mortintoj per la gloro de la Patro, tiel same ni ankaŭ iradu en noveco de vivo.
Ngonugv baptisma laaku namsi, vbvrikunamv, ngonuka ninyigv lvkobv svma rilaku okv sinam am orpinoryin sudukunv, vbvching, Jisu kristo Abu gv kainv jwkrw lokv sipikula turkur kunam aingbv, ngonuka anwnv akobv turkur lakula singlarila reku.
5 Ĉar se ni jam kuniĝis al la simileco de lia morto, ni tiel same kuniĝos al la simileco de lia releviĝo,
Ngonu ninyigv lvkin gobv vkvgv vbv sinam aingching bv siming gvla ribolo, hogv apiabv ngonuka ninyigv lvkin gobv vkvgv turkur kunam aingching bv turkur minggv riku.
6 sciante, ke nia malnova homo estas kun li krucumita, por ke la korpo de peko estu neniigita, por ke ni jam ne estu sklavoj al peko;
Okv ngonuv sum chindu kunv ngonugv kvvlo ridungsingdung ngv Jisu kristo gv lvkin gobv dapolo sila sipak gvmu pvkunv, vbvrikunam si rimur rinam gv jwkrwv ho mvkmvrwk ropvkunv, vkvlgabv ngonu rimur gv pakbu bv ritinriyin la rikumare.
7 ĉar tiu, kiu mortis, estas pravigita pri peko.
Vdwlo ngonu sirikudw, ngonu rimur gv jwkrw lokv ajarabi bv rimin duku.
8 Sed se ni mortis kun Kristo, ni kredas, ke ni ankaŭ vivos kun li;
Ngonu kristo gv lvkobv siming gvri kulo gvngv, ngonu vbv mvngjwng dukunv ninyigv lvkin gobv ngonuka turkur minggv riku.
9 sciante, ke Kristo, levite el la mortintoj, ne plu mortas; la morto ne plu lin regas.
Ngonu vbv chinduku kristo sipikula turkur pvkunv okv vdwloka lvkodv siku mareku—sinamyanamv vdwloka ninyi aolo rigvdogv nyola kumare.
10 Ĉar mortante, li mortis al peko unufoje por ĉiam; sed vivante, li vivas al Dio.
Okv vbv, ogulvgabv hv sijipvnv vbolo, rimur gv jwkrwv ninyigv aolo riku madu kubv; okv vjak hv ninyigv singtungritung nga Pwknvyarnv gv lvkobv ajin bv ribamdakbam reku.
11 Tial ankaŭ vi vin kalkulu mortintoj al peko, sed vivantoj al Dio en Kristo Jesuo.
Oogv apiabv nonuka vbv atunvngv siya gvpv kunv mvngsu tvka, vbv rimur am adukoyo gvdu kunv, vbvritola Jisu kristo lokv Pwknvyarnv gvlo lvkobv ajin doobamdakbam paala ridudodu kunv.
12 Tial peko ne reĝu en via morta korpo tiel, ke vi obeu al ĝiaj deziroj;
Rimur am noogv aw aralo vdwloka rigv mooku yoka, vkvlvgavbolo noogv klu mvngdung nga nonuno mvngdubv ribvdvdvre.
13 ankaŭ ne prezentu viajn membrojn iloj de maljusteco al peko, sed prezentu vin al Dio vivantoj el la mortintoj, kaj viajn membrojn iloj de justeco por Dio.
Nonuno atubongv alvmanv mvngdungridung lo baagonyi rimur lo tulwk mamsv yanga. Vbvmayabv, Pwknvyarnv gvloya atubonga jiya sitoka, sinam lokv turnam lo laalwk kunv, okv ogumvnwng nga tulwksula ninyigv Darwknv ridungsingdung lo ritokuka.
14 Ĉar peko ne regos vin, ĉar vi estas ne sub la leĝo, sed sub graco.
Rimur am noogv atu bv rirung moma bvka; vkvlvgavbolo nonuno Pvbv gv arwng lokv singma donv vbvritola Pwknvyarnv gv anyuaya arwng lo doodunv.
15 Kio do? ĉu ni peku, pro tio, ke ni estas ne sub leĝo, sed sub graco? Nepre ne!
Vbvrikubolo, ogubv rire? Ngonuv rimur dubvre, ogulvgavbolo ngonu Pvbv gv aralo dooma vbvritola Pwknvyarnv gv anyuaya ara lo doodunv? Ma vbvma!
16 Ĉu vi ne scias, ke kiam vi vin prezentas, kiel sklavoj al iu por obeado, vi estas sklavoj de tiu, al kiu vi obeas, ĉu de peko por morto, aŭ de obeemeco por justeco?
No jvjvklvbv chirungdunv vdwlo nonuno atubongv akogv pakbu gobv ribolo, nonuno atu gv mingku am tvvnvgobv riduku—rimur gv nyira gobv ribolo, kakabolo vv sikuyaku bv rire, vmalo rijwk namgv nyira bv ribolo kakabolo Pwknvyarnv gv lvkobv tarwkbak bv doopare.
17 Sed danko estu al Dio, ke kvankam vi estis la sklavoj de peko, vi tamen fariĝis kore obeemaj al tiu tipo de instruado, al kiu vi estas kondukitaj;
Vbvritola Pwknvyarnvnyi umbonyikv Vtoka! Ogulvgavbolo Alu gulo no rimur gv nyira bv rito, nonuno atubogv haapok lokv tamsar nvnga tvla jvjvklvbv kaatv kunamv laarwk sitoku.
18 kaj liberigite el peko, vi sklaviĝis al justeco.
Nonuno rimur lokv linla kula okv darwknvgv pakbu bv rimin dukunv.
19 Mi parolas home pro la malforteco de via karno; ĉar kiel vi prezentis viajn membrojn sklavoj al malpureco kaj al maljusteco ĝis maljusteco, tiel nun prezentu viajn membrojn sklavoj al justeco ĝis sanktigo.
(Ngo aludwkibv mimbv nam gaam am minjire nonua tvvpi nyodubv ho mabolo nonuv tvvpi lamare.) Alu gulo nonuno atunvngv ogumvnwng am tulwksula nyira gobv rimur lo rito okv alvmanv lvgabv alvmabv mvngnam lo ridu. Oogv apia bv nonuno vjak atunvngv tulwk sirung lakula darwknvgv pakbu gobv rila Darwknv mvngdungridung bv ritoka.
20 Ĉar kiam vi estis sklavoj de peko, vi estis liberaj de justeco.
Vdwlo nonuno rimur gv nyira bv singri lo, nonuno Darwknvgv nyira bv doomato.
21 Kian frukton do vi havis tiam el tio, pri kio vi nun hontas? ĉar la fino de tio estas morto.
Kaatoka nonuno oogv rinampanam lo ogunvgo paaduku vjak nonuno hinyingsung pakdukunv ai? Oogv rinampaanamv anyung lo sinam bv riduku.
22 Sed nun, liberigite el peko, kaj sklaviĝinte al Dio, vi havas vian frukton ĝis sanktiĝo, kaj por fino eternan vivon. (aiōnios g166)
Vbvritola vjak nonuno rimur lokv linro pvkunv okv Pwknvyarnv gv nyira bv ripv kunv. Vjak noogv laap paanamv turnam bv ridu um ninyia tumijiki jitoka, okv anyungnyi kaakubolo turbvdakbv kunambv ridukunv. (aiōnios g166)
