Apokalipso 8

1 Kaj kiam li malfermis la sepan sigelon, fariĝis silento en la ĉielo por ĉirkaŭ duono de horo.

Kituremi bekwome mumom dokka kangeko nibereu, ciitam cine cin dikwama ne kangekenoke bidobe.

2 Kaj mi vidis la sep anĝelojn, kiuj staras antaŭ Dio; kaj estis donitaj al ili sep trumpetoj.

Dila minto nobtomangebo niber birombo tim kabum kwaamemen, ciin ne tencii cumen niber.

3 Kaj alia anĝelo venis, kaj staris apud la altaro, havante incensilon oran; kaj estis donita al li multe da incenso, por ke li aldonu ĝin al la preĝoj de ĉiuj sanktuloj sur la altaro ora, kiu estis antaŭ la trono.

Kange nii tomange bor, kanki kwel mwine wo twiks diker nunne ceu, tiken kabum tangilanner. Diker twike nunko ducce ciinece naci neken war kange dilo nuba ne bilenketiyeu gwamm dor tangi lan twiks diker kuner wo mwineceu kabum kutile liyarem.

4 Kaj la fumo de la incenso, kun la preĝoj de la sanktuloj, leviĝis antaŭ Dio el la mano de la anĝelo.

Yilom twika kunembo, kange dilotin wob neka bilinkere, cii kweni dii kabum kwaamam kange nii tomange.

5 Kaj la anĝelo prenis la incensilon, kaj li plenigis ĝin per la fajro de la altaro, kaj ĵetis ĝin sur la teron; kaj fariĝis tondroj kaj voĉoj kaj fulmoj kaj tertremo.

Nii tomange co tu kwel twika kunneko dinco ki kira fiya tanjilando wiye. Lana nyime mouco bitine dor bitiner, dila kwaka kunnyekowo, kange kunnge kange miblangkako fuwo nyeu, kange jigtongka bitinektak.

6 Kaj la sep anĝeloj, havantaj la sep trumpetojn, sin pretigis, por trumpeti.

NOb tomangebowuro niber birombo ki cumeni nibereu ciinkanuti cuka ceko.

7 Kaj la unua trumpetis, kaj fariĝis hajlo kaj fajro, miksitaj kun sango, kaj ili estis ĵetitaj sur la teron; kaj triono de la tero forbrulis, kaj triono de la arboj forbrulis, kaj la tuta verda herbo forbrulis.

Nitomange kaben cu cumeceu, labititen kwaamaronwo kange kirak ceikang'um kange bwiyale laciin mouc bitine to dorbitiner dila win mor taare dorbitinero twim, win mor taar wo tiniceu twim, kange uerako yiberko twim gwaam.

8 Kaj la dua anĝelo trumpetis, kaj kvazaŭ granda monto, per fajro brulanta, estis ĵetita en la maron; kaj triono de la maro fariĝis sango;

Nii tomange yobe cu cumeceu, dila dikeru durko kange certang ter wo tati tabe kikira ciin mouco mor wima. win mor taare wimau yilam bwityale,

9 kaj mortis triono de la kreitaĵoj en la maro, kiuj havis vivon; kaj triono de la ŝipoj pereis.

win mor taare dikero kidume mor munge ciin bwiyam, la bitirendo tenang tenangeu yaruu dii, cati na kiro wenka, dor win mor taare wo cajiyoceu kange tiye bwika mungek.

10 Kaj la tria anĝelo trumpetis, kaj falis el la ĉielo granda stelo, brulanta kiel torĉo, kaj ĝi falis sur trionon de la riveroj kaj sur la fontojn de la akvoj;

Nii tomange yobeu cu cumeceu, la bitirendo tenang tenang'eu yaruu firen dii, tati nakira wenka, dor win mor dikero taar wo cajitinimbocen kange bwili mwen.

11 kaj la nomo de la stelo estas Absinto; kaj triono de la akvoj fariĝis absintaĵo; kaj multe da homoj mortis de la akvoj, ĉar ili maldolĉiĝis.

Denbitirenero twei, win mor taare mwem cajimbo yilam twei, dila nubo kila bwiyam wori mwemtinim be yilam twei.

12 Kaj la kvara anĝelo trumpetis, kaj estis frapita triono de la suno kaj triono de la luno kaj triono de la steloj, por ke mallumiĝu triono de ili, kaj ke ne lumu dum triono de la tago, kaj por la nokto tiel same.

Nii tomange naareu cu cumeceu, lawin mor taar wo kaku ceu diker kem, wim mor taare wokakuceu kange win mor taar wo bitirendoceu. La win mor taar wo ceu gwaam mmam kumtacile, win mor taar wo kakuceu kange win mor taar wo kumeceu cii lem filnciko.

13 Kaj mi rigardis, kaj mi aŭdis unu aglon, flugantan en meza ĉielo, dirantan per granda voĉo: Ve! ve! ve al la loĝantoj sur la tero, pro la ceteraj voĉoj trumpetaj de la tri anĝeloj ankoraŭ trumpetontaj!

Laka mitoweri laminuwa buyelangi tiber dii kwamareu cobicorti kidir kibi kwan, “Kaiton nubo yimdorbitinere wori tangni cume nobtomangebo wuro taaru ciya cutiye.”