< Apokalipso 12 >

1 Kaj granda signo vidiĝis en la ĉielo: virino vestita per la suno, kaj la luno sub ŝiaj piedoj, kaj sur ŝia kapo krono el dek du steloj;
Y se vio una gran señal en el cielo: una mujer vestida del sol, y con la luna debajo de sus pies, y sobre su cabeza una corona de doce estrellas.
2 kaj estante graveda, ŝi ekkriis, naskodolorigate kaj suferante por naski.
Y ella estaba encinta; y ella dio un grito, en los dolores del parto, en la angustia del alumbramiento.
3 Kaj vidiĝis alia signo en la ĉielo; kaj jen granda ruĝa drako, havanta sep kapojn kaj dek kornojn, kaj sur siaj kapoj sep diademojn.
Y se vio otra señal en el cielo; un gran dragón rojo, que tiene siete cabezas y diez cuernos, y en sus cabezas siete coronas.
4 Kaj ĝia vosto trenis trionon de la steloj de la ĉielo, kaj ĵetis ilin sur la teron; kaj la drako staris antaŭ la virino naskonta, por ke, kiam ŝi estos naskinta, ĝi formanĝu ŝian infanon.
Y su cola estaba tirando de la tercera parte de las estrellas del cielo hacia la tierra, y el dragón ocupó su lugar ante la mujer que estaba a punto de dar a luz, para que cuando naciera pudiera devorar al niño tan pronto como naciese.
5 Kaj ŝi naskis filon, viran infanon, kiu regos ĉiujn naciojn per fera sceptro; kaj ŝia infano estis forkaptita supren al Dio kaj al Lia trono.
Y dio a luz un hijo varón que había de gobernar sobre todas las naciones con vara de hierro; y su hijo fue llevado a Dios para su trono.
6 Kaj la virino forkuris en la dezerton, kie ŝi havis lokon pretigitan de Dio, por ke tie oni nutru ŝin mil ducent sesdek tagojn.
Y la mujer huyó al desierto, donde tiene un lugar preparado por Dios, para que allí le den alimento mil doscientos sesenta días.
7 Kaj fariĝis milito en la ĉielo: Miĥael kaj liaj anĝeloj ekmilitis kontraŭ la drako; kaj militis la drako kaj ĝiaj anĝeloj;
Y hubo guerra en el cielo: Miguel y sus ángeles salieron a la batalla contra el dragón; y el dragón y sus ángeles luchaban,
8 kaj ne prosperis al ili, kaj ne plu troviĝis ilia loko en la ĉielo.
Y fueron vencidos, y no hubo más lugar para ellos en el cielo.
9 Kaj ĵetiĝis malsupren la granda drako, la antikva serpento, nomata Diablo kaj Satano, la trompanto de la tuta mondo; ĝi ĵetiĝis sur la teron, kaj ĝiaj anĝeloj ĵetiĝis kun ĝi.
Y el gran dragón fue derribado, la vieja serpiente, que se llama diablo y Satanás, por quien toda la tierra se apartó del camino correcto; fue forzado a bajar a la tierra, y sus ángeles fueron forzados a bajar con él.
10 Kaj mi aŭdis grandan voĉon en la ĉielo, dirantan: Nun fariĝis la savo kaj la potenco kaj la reĝeco de nia Dio, kaj la aŭtoritato de Lia Kristo; ĉar ĵetiĝis malsupren la akuzanto de niaj fratoj, kiu tage kaj nokte akuzas ilin antaŭ nia Dio.
Y una gran voz en el cielo vino a mis oídos, diciendo: Ahora ha venido la salvación, y el poder, y el reino de nuestro Dios, y la autoridad de su Cristo; porque ha sido lanzado fuera el acusador de nuestros hermanos, él que los acusaba delante de nuestro Dios de día y de noche.
11 Kaj ili venkis ĝin pro la sango de la Ŝafido, kaj pro la vorto de sia atesto; kaj ili ne amis sian vivon ĝis morto mem.
Y ellos le han vencido por medio de la sangre del Cordero y la palabra de su testimonio; y no amaron sus vidas, se entregaron libremente a la muerte.
12 Pro tio ĝoju, ho ĉieloj, kaj vi, kiuj en ili loĝas. Ve al la tero kaj al la maro! ĉar la diablo malsupreniris en vin, havante grandan koleron, sciante, ke li havas nur mallongan tempon.
Alégrate, oh cielos, y ustedes que moran en ellos. Pero Ay! de los moradores de la tierra y el mar! porque el diablo ha descendido ustedes, con gran ira, sabiendo que tiene poco tiempo.
13 Kaj kiam la drako vidis, ke ĝi estas ĵetita sur la teron, ĝi persekutis la virinon, kiu naskis la viran infanon.
Y cuando el dragón vio que fue forzado a bajar a la tierra, persiguió cruelmente a la mujer que dio a luz al niño varón.
14 Kaj al la virino estis donitaj la du flugiloj de la granda aglo, por ke ŝi flugu en la dezerton, sur sian lokon, kie ŝi estas nutrata tempon kaj tempojn kaj duontempon, for de la vizaĝo de la serpento.
Y le fueron dadas a la mujer dos alas de águila grande, para que ella pudiera huir al desierto, a su lugar, donde le dieran alimento por un tiempo, y tiempos, y medio tiempo.
15 Kaj la serpento elĵetis el sia buŝo, post la virinon, akvon kvazaŭ riveron, por ke ĝi igu ŝin forportiĝi de la fluo.
Y la serpiente envió de su boca tras la mujer un río de agua, para que fuera arrastrada por el río.
16 Kaj la tero helpis la virinon, kaj la tero malfermis sian buŝon, kaj englutis la riveron, kiun la drako elĵetis el sia buŝo.
Y la tierra ayudó a la mujer, y con la boca abierta tragó el río que el dragón había echado de su boca.
17 Kaj la drako furiozis kontraŭ la virino, kaj foriris, por fari militon kontraŭ la restintojn de ŝia idaro, kiuj observas la ordonojn de Dio kaj havas la ateston de Jesuo;
Y el dragón se enojó contra la mujer, y se fue para hacer guerra contra el resto de su simiente, quienes guardan los mandamientos de Dios y el testimonio de Jesucristo.

< Apokalipso 12 >