Apokalipso 10

1 Kaj mi vidis alian fortan anĝelon, malsuprenirantan el la ĉielo, vestitan per nubo; kaj la ĉielarko estis super lia kapo, kaj lia vizaĝo estis kiel la suno, kaj liaj piedoj kiel kolonoj el fajro;

Vbvrikunamv ngo kvvbi kairungnv nyidogindung akodv nyido ao lokv hila aadung dubv kaato. Ninyia doomwkgo goyum dubv okv ninyigv dumpo lo okritago ngv goyumto; ninyigv nyukmu ngv doonyi gv jvbv rito, okv ninyigv lvpa ngv vmv biokdung chala lvngtung aingbv rito.

2 kaj li havis en la mano libreton malfermitan; kaj li metis la dekstran piedon sur la maron, kaj la maldekstran sur la teron;

Vkvgv laaklo t tibungnam kitap taakuknam dapchinggo dooto. Hv svmasa gv aolo ninyigv lvpa lvvbik ngv lvpvto okv ninyigv lvpa lvvchi ngv sichingmooku lo lvpvto,

3 kaj li ekkriis per granda voĉo, kiel leono blekas; kaj kiam li kriis, la sep tondroj parolis per siaj voĉoj.

okv gamtv rungbv abwngapa gv haa ha la haanam jvbv vdu vlv ngv huklinto. Vbv hvkvgv huklin ronam kokwng bv, doogum kanwgo gumrwk sila minto

4 Kaj kiam la sep tondroj parolis, mi volis skribi; kaj mi aŭdis voĉon el la ĉielo, dirantan: Sigelu tion, kion parolis la sep tondroj, kaj ĝin ne skribu.

Bunu doogum bv gumrwk sila mirwk siro kokwngbv, ho ngo lvknvpv mvngla lvktvto. Vbvrinamv nyido tolo gvngv vlvgo gaam minamgo ngo tvvpato, “doogum kanw ngv ogugo mimbvdw sum angusibv vvsila vvching pvvtoka; lvkpvla riyoka!”

5 Kaj la anĝelo, kiun mi vidis staranta sur la maro kaj sur la tero, levis sian dekstran manon al la ĉielo,

Vbvrikunamv ngoogv svmasa gv ao lola okv kvdw dwpw gv ao lo dakdubv kaanam nyidogindung angv vv ninyigv lakbik nga nyidokolo bv hidung dubv ngo kaato

6 kaj ĵuris per la Vivanto por ĉiam kaj eterne, kiu kreis la ĉielon kaj tion, kio estas en ĝi, kaj la teron kaj tion, kio estas en ĝi, kaj la maron kaj tion, kio estas en ĝi, ke tempo ne plu ekzistos; (aiōn g165)

okv oogv dvbvsingtam turnv Pwknvyarnv, nyidomooku nga, sichingmooku nga, okv svmasa nga, okv ogumvnwng nga pwklinyarlinnv Pwknvyarnv gv amin lo bunua nyidogindung ngv milv jila vbv minto, “Vjak tapv kumare! (aiōn g165)

7 sed en la tagoj de la voĉo de la sepa anĝelo, kiam li tuj trumpetos, tiam finiĝos la mistero de Dio, kiel Li evangeliis al Siaj servistoj, la profetoj.

Vbvritola vdwlo nyidogindung kanwnv angv ninyigv tapu nga miredw, vbvrikubolo ho Pwknvyarnv ninyigv pakbu bv rinv nyijwk vdwa oguaingbv mimpa jicho mopvdw hogv pvvchingnam um ripwngrinya jireku.”

8 Kaj la voĉo, kiun mi aŭdis el la ĉielo, parolis al mi denove, dirante: Iru, prenu la libreton malfermitan en la mano de la anĝelo, staranta sur la maro kaj sur la tero.

Vbvrikunamv oogv gaam mindunv vbv lvkodv nyidomooku lokv nga mindv dubv ngo tvvpa dvto, vbv minto, “Svmasa gvla okv sichingmooku gv aolo daknv nyidogindung gv laaklo tibungnam kitap um taakukla rinam um vngyila okv laatoka vto.”

9 Kaj mi iris al la anĝelo, kaj diris al li: Donu al mi la libreton. Kaj li diris al mi: Prenu ĝin, kaj formanĝu ĝin; kaj ĝi maldolĉigos al vi la ventron, sed en via buŝo ĝi estos dolĉa kiel mielo.

Vbvrikunamv ngo nyidogindung gvlo vngla okv miangnv tibungnam kitap am nga jila bvkv vla ngo ninyia kooto. Hv nga minto, “sum lala okv dvtoka; si noogv leitlo kungsukre, vbvrijvka noogv napalo si tangutii jvbv chiipure.”

10 Kaj mi prenis la libreton el la mano de la anĝelo, kaj formanĝis ĝin; kaj en mia buŝo ĝi estis dolĉa kiel mielo, kaj kiam mi ĝin manĝis, mia ventro maldolĉiĝis.

Ngo ninyigv laak lokv tibungnam kitap dapching am laala okv um dvtoku, okv vv dvkw namv ngoogv napalo tangutii jvbv tipula ritoku. Vbvritola ngoogv dvmitla rironam kokwnglo, vv ngoogv leitlo kungsok toku.

11 Kaj ili diris al mi: Vi devas denove profeti ĉe multaj popoloj kaj nacioj kaj lingvoj kaj reĝoj.

Vbvrikunamv nga mintoku, “no Pwknvyarnv gv doin am diringmooku lo, opi mvnwnglo, nvgwng gv gaam minv dvdvlo, okv dvbv vdwgvlo lvkodv japgo karji tvka vtoku.”