Psalmaro 1

1 Feliĉa estas la homo, kiu ne iras laŭ konsilo de malpiuloj, Nek staras sur vojo de pekuloj, Nek sidas en kunsido de blasfemantoj;

Binecuvântat este omul care nu umblă în sfatul celor neevlavioși, nici nu stă în calea păcătoșilor, nici nu șade în scaunul batjocoritorilor.

2 Sed li nur havas deziron por la leĝo de la Eternulo, Kaj pri Lia leĝo li pensas tage kaj nokte.

Ci desfătarea lui este în legea DOMNULUI; și zi și noapte meditează în legea lui.

3 Kaj li estos kiel arbo, plantita apud akvaj torentoj, Donanta sian frukton en sia tempo, Kaj kies folio ne velkas; Kaj en ĉio, kion li faras, li sukcesos.

Și va fi ca un pom sădit lângă râurile de apă, care își dă rodul la timpul său; frunza sa de asemenea nu se va veșteji; și tot ce face va prospera.

4 Ne tiel estas la malpiuloj; Sed ili estas kiel grenventumaĵo, kiun disblovas la vento.

Nu tot așa sunt cei neevlavioși; ci ei sunt ca pleava pe care o spulberă vântul.

5 Tial ne staros fortike la malpiuloj ĉe la juĝo, Nek la pekuloj en societo de piuloj.

De aceea cei neevlavioși nu vor rămâne în picioare la judecată, nici păcătoșii în adunarea celor drepți.

6 Ĉar la Eternulo konas la vojon de piuloj; Sed la vojo de malpiuloj pereos.

Fiindcă DOMNUL cunoaște calea celor drepți; dar calea celor neevlavioși va pieri.