Psalmaro 1

1 Feliĉa estas la homo, kiu ne iras laŭ konsilo de malpiuloj, Nek staras sur vojo de pekuloj, Nek sidas en kunsido de blasfemantoj;

DICHOSO y taotao, ni ti mamomocat gui pinagat y manaelaye, ni y ti sumasaga gui chalan manisao, ni y ti matatachong gui siyan ayo sija y manmanmofefea.

2 Sed li nur havas deziron por la leĝo de la Eternulo, Kaj pri Lia leĝo li pensas tage kaj nokte.

Lao guiya lay Jeova, ayo y minagofña, ya y layña jajaso, jaane yan puenge.

3 Kaj li estos kiel arbo, plantita apud akvaj torentoj, Donanta sian frukton en sia tempo, Kaj kies folio ne velkas; Kaj en ĉio, kion li faras, li sukcesos.

Ya taegüijeja y trongcon jayo ni y matanme gui oriyan sadog, ya guaja tinegchaña gui tiempoña, ya y jagonña ti umalayo; ya todo y finatinasña mumemegae.

4 Ne tiel estas la malpiuloj; Sed ili estas kiel grenventumaĵo, kiun disblovas la vento.

Lao ti taegüine y manaelaye; lao parejo yan y paja ni y güinaefe ni y manglo.

5 Tial ne staros fortike la malpiuloj ĉe la juĝo, Nek la pekuloj en societo de piuloj.

Sa enao na ti mangajujulo y manaelaye gui sentensia; ni y manisao gui y inetnon manunas.

6 Ĉar la Eternulo konas la vojon de piuloj; Sed la vojo de malpiuloj pereos.

Sa si Jeova jatungo y chalan manunas: lao y chalan manaelaye ufanmalingo.