Psalmaro 95

1 Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni ĝoje kriu al la rifuĝejo de nia helpo.

Псалом Хвалебная песнь Давида. Приидите, воспоем Господу, воскликнем Богу, твердыне спасения нашего;

2 Ni venu antaŭ Lian vizaĝon kun glorado, Per psalmoj ni ĝoje kriu al Li.

предстанем лицу Его со славословием, в песнях воскликнем Ему,

3 Ĉar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Reĝo super ĉiuj dioj,

ибо Господь есть Бог великий и Царь великий над всеми богами.

4 Kiu havas en Sia mano la profundaĵojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altaĵoj de la montoj;

В Его руке глубины земли, и вершины гор - Его же;

5 Al kiu apartenas la maro, kaj Li ĝin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

Его - море, и Он создал его, и сушу образовали руки Его.

6 Venu, ni kliniĝu, ni ĵetu nin teren, Ni genuu antaŭ la Eternulo, nia Kreinto.

Приидите, поклонимся и припадем, преклоним колени пред лицем Господа, Творца нашего;

7 Ĉar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia paŝtejo kaj la ŝafoj de Lia mano. Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon,

ибо Он есть Бог наш, и мы - народ паствы Его и овцы руки Его. О, если бы вы ныне послушали гласа Его:

8 Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

“не ожесточите сердца вашего, как в Мериве, как в день искушения в пустыне,

9 Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

где искушали Меня отцы ваши, испытывали Меня, и видели дело Мое.

10 Kvardek jarojn Mi indignis kontraŭ tiu generacio, Kaj Mi diris: Ili estas popolo kun koro malĝusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

Сорок лет Я был раздражаем родом сим, и сказал: это народ, заблуждающийся сердцем; они не познали путей Моих,

11 Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.

и потому Я поклялся во гневе Моем, что они не войдут в покой Мой”.