Psalmaro 95

1 Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni ĝoje kriu al la rifuĝejo de nia helpo.

Oh venha, vamos cantar para Yahweh. Vamos gritar em voz alta para a rocha de nossa salvação!

2 Ni venu antaŭ Lian vizaĝon kun glorado, Per psalmoj ni ĝoje kriu al Li.

Venha antes de sua presença com a ação de graças. Vamos exaltá-lo com canções!

3 Ĉar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Reĝo super ĉiuj dioj,

Pois Yahweh é um grande Deus, um grande rei acima de todos os deuses.

4 Kiu havas en Sia mano la profundaĵojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altaĵoj de la montoj;

Em sua mão estão os lugares profundos da terra. As alturas das montanhas também são dele.

5 Al kiu apartenas la maro, kaj Li ĝin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

O mar é dele, e ele o fez. Suas mãos formaram a terra seca.

6 Venu, ni kliniĝu, ni ĵetu nin teren, Ni genuu antaŭ la Eternulo, nia Kreinto.

Oh venha, vamos adorar e curvar-nos. Vamos ajoelhar-nos diante de Yahweh, nosso Criador,

7 Ĉar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia paŝtejo kaj la ŝafoj de Lia mano. Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon,

pois ele é nosso Deus. Nós somos o povo de seu pasto, e as ovelhas ao seu cuidado. Hoje, oh que você ouviria a voz dele!

8 Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

Não endureça seu coração, como no Meribah, como no dia do Massah no deserto,

9 Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

quando seus pais me tentaram, me testou, e viu meu trabalho.

10 Kvardek jarojn Mi indignis kontraŭ tiu generacio, Kaj Mi diris: Ili estas popolo kun koro malĝusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

Durante quarenta longos anos fiquei de luto com essa geração, e disse: “Eles são um povo que erra em seu coração”. Eles não conheceram meus caminhos”.

11 Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.

Portanto, jurei em minha ira, “Eles não vão entrar no meu descanso”.