Psalmaro 95

1 Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni ĝoje kriu al la rifuĝejo de nia helpo.

Vinde, cantemos ao Senhor: jubilemos à rocha da nossa salvação.

2 Ni venu antaŭ Lian vizaĝon kun glorado, Per psalmoj ni ĝoje kriu al Li.

Apresentemo-nos ante a sua face com louvores, e celebremo-lo com salmos.

3 Ĉar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Reĝo super ĉiuj dioj,

Porque o Senhor é Deus grande, e Rei grande sobre todos os deuses.

4 Kiu havas en Sia mano la profundaĵojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altaĵoj de la montoj;

Nas suas mãos estão as profundezas da terra, e as alturas dos montes são suas.

5 Al kiu apartenas la maro, kaj Li ĝin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

Seu é o mar, e ele o fez, e as suas mãos formaram a terra seca.

6 Venu, ni kliniĝu, ni ĵetu nin teren, Ni genuu antaŭ la Eternulo, nia Kreinto.

Ó, vinde, adoremos e prostremo-nos: ajoelhemos diante do Senhor que nos criou.

7 Ĉar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia paŝtejo kaj la ŝafoj de Lia mano. Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon,

Porque ele é o nosso Deus, e nós povo do seu pasto e ovelhas da sua mão. Se hoje ouvirdes a sua voz,

8 Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

Não endureçais os vossos corações, assim como na provocação e como no dia da tentação no deserto

9 Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

Quando vossos pais me tentaram, me provaram, e viram a minha obra.

10 Kvardek jarojn Mi indignis kontraŭ tiu generacio, Kaj Mi diris: Ili estas popolo kun koro malĝusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

Quarenta anos estive desgostado com esta geração, e disse: É um povo que erra do coração, e não tem conhecido os meus caminhos.

11 Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.

A quem jurei na minha ira que não entrarão no meu repouso.