Psalmaro 95

1 Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni ĝoje kriu al la rifuĝejo de nia helpo.

laus cantici David venite exultemus Domino iubilemus Deo salutari nostro

2 Ni venu antaŭ Lian vizaĝon kun glorado, Per psalmoj ni ĝoje kriu al Li.

praeoccupemus faciem eius in confessione et in psalmis iubilemus ei

3 Ĉar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Reĝo super ĉiuj dioj,

quoniam Deus magnus Dominus et rex magnus super omnes deos

4 Kiu havas en Sia mano la profundaĵojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altaĵoj de la montoj;

quia in manu eius fines terrae et altitudines montium ipsius sunt

5 Al kiu apartenas la maro, kaj Li ĝin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

quoniam ipsius est mare et ipse fecit illud et siccam manus eius formaverunt

6 Venu, ni kliniĝu, ni ĵetu nin teren, Ni genuu antaŭ la Eternulo, nia Kreinto.

venite adoremus et procidamus et ploremus ante Dominum qui fecit nos

7 Ĉar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia paŝtejo kaj la ŝafoj de Lia mano. Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon,

quia ipse est Deus noster et nos populus pascuae eius et oves manus eius

8 Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

hodie si vocem eius audieritis nolite obdurare corda vestra

9 Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

sicut in inritatione secundum diem temptationis in deserto ubi temptaverunt me patres vestri probaverunt me; et viderunt opera mea

10 Kvardek jarojn Mi indignis kontraŭ tiu generacio, Kaj Mi diris: Ili estas popolo kun koro malĝusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

quadraginta annis offensus fui generationi illi et dixi semper errant corde

11 Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.

et isti non cognoverunt vias meas ut iuravi in ira mea si intrabunt in requiem meam