Psalmaro 95

1 Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni ĝoje kriu al la rifuĝejo de nia helpo.

Venite, applaudiamo al Signore, acclamiamo alla roccia della nostra salvezza.

2 Ni venu antaŭ Lian vizaĝon kun glorado, Per psalmoj ni ĝoje kriu al Li.

Accostiamoci a lui per rendergli grazie, a lui acclamiamo con canti di gioia.

3 Ĉar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Reĝo super ĉiuj dioj,

Poiché grande Dio è il Signore, grande re sopra tutti gli dei.

4 Kiu havas en Sia mano la profundaĵojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altaĵoj de la montoj;

Nella sua mano sono gli abissi della terra, sono sue le vette dei monti.

5 Al kiu apartenas la maro, kaj Li ĝin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

Suo è il mare, egli l'ha fatto, le sue mani hanno plasmato la terra.

6 Venu, ni kliniĝu, ni ĵetu nin teren, Ni genuu antaŭ la Eternulo, nia Kreinto.

Venite, prostràti adoriamo, in ginocchio davanti al Signore che ci ha creati.

7 Ĉar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia paŝtejo kaj la ŝafoj de Lia mano. Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon,

Egli è il nostro Dio, e noi il popolo del suo pascolo, il gregge che egli conduce.

8 Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

Ascoltate oggi la sua voce: «Non indurite il cuore, come a Meriba, come nel giorno di Massa nel deserto,

9 Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

dove mi tentarono i vostri padri: mi misero alla prova pur avendo visto le mie opere.

10 Kvardek jarojn Mi indignis kontraŭ tiu generacio, Kaj Mi diris: Ili estas popolo kun koro malĝusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

Per quarant'anni mi disgustai di quella generazione e dissi: Sono un popolo dal cuore traviato, non conoscono le mie vie;

11 Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.

perciò ho giurato nel mio sdegno: Non entreranno nel luogo del mio riposo».