Psalmaro 95

1 Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni ĝoje kriu al la rifuĝejo de nia helpo.

Oh come, let us sing to Yahweh; let us sing joyfully to the rock of our salvation.

2 Ni venu antaŭ Lian vizaĝon kun glorado, Per psalmoj ni ĝoje kriu al Li.

Let us enter his presence with thanksgiving; let us sing to him with psalms of praise.

3 Ĉar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Reĝo super ĉiuj dioj,

For Yahweh is a great God and a great King superior to all gods.

4 Kiu havas en Sia mano la profundaĵojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altaĵoj de la montoj;

In his hand are the depths of the earth; the heights of the mountains are his.

5 Al kiu apartenas la maro, kaj Li ĝin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

The sea is his, for he made it, and his hands formed the dry land.

6 Venu, ni kliniĝu, ni ĵetu nin teren, Ni genuu antaŭ la Eternulo, nia Kreinto.

Oh come, let us worship and bow down; let us kneel before Yahweh, our Creator:

7 Ĉar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia paŝtejo kaj la ŝafoj de Lia mano. Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon,

For he is our God, and we are the people of his pasture and the sheep of his hand. Today—oh, that you would hear his voice!

8 Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

“Do not harden your heart, as at Meribah, or as on the day of Massah in the wilderness,

9 Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

where your forefathers tested me and tried me, though they had seen my deeds.

10 Kvardek jarojn Mi indignis kontraŭ tiu generacio, Kaj Mi diris: Ili estas popolo kun koro malĝusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

For forty years I was angry with that generation and said, 'This is a people whose hearts wander astray; they have not known my ways.'

11 Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.

Therefore I vowed in my anger that they would never enter into my resting place.”