Psalmaro 95

1 Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni ĝoje kriu al la rifuĝejo de nia helpo.

Come! Let us ring out our joy to the Lord, let us merrily shout to our rock of salvation.

2 Ni venu antaŭ Lian vizaĝon kun glorado, Per psalmoj ni ĝoje kriu al Li.

Before his face let us come with thanks, with songs of praise let us shout to him.

3 Ĉar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Reĝo super ĉiuj dioj,

For the Lord is a great God, king above all gods.

4 Kiu havas en Sia mano la profundaĵojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altaĵoj de la montoj;

In his hand are the depths of the earth, the heights of the mountains are his.

5 Al kiu apartenas la maro, kaj Li ĝin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

The sea is his, for he made it: the dry land was formed by his hands.

6 Venu, ni kliniĝu, ni ĵetu nin teren, Ni genuu antaŭ la Eternulo, nia Kreinto.

Come! Let us worship and bow on our knees to the Lord our creator.

7 Ĉar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia paŝtejo kaj la ŝafoj de Lia mano. Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon,

For he is our God; and we are the people he tends, the sheep in his care. If only you would heed his voice today:

8 Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

“Do not harden your hearts as at Meribah, or at Massah, that day in the desert,

9 Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

when your ancestors tempted and tried me, though they had seen my deeds.

10 Kvardek jarojn Mi indignis kontraŭ tiu generacio, Kaj Mi diris: Ili estas popolo kun koro malĝusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

“For forty years I was filled with loathing for that generation, so I said: ‘A people with wandering hearts are they, and ignorant of my ways.’

11 Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.

So I solemnly swore to them in my anger, that never would they enter my place of rest.”