Psalmaro 95

1 Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni ĝoje kriu al la rifuĝejo de nia helpo.

O come, let us sing to the LORD; Let us raise a voice of joy to the rock of our salvation!

2 Ni venu antaŭ Lian vizaĝon kun glorado, Per psalmoj ni ĝoje kriu al Li.

Let us come into his presence with thanksgiving, And sing joyfully to him with psalms!

3 Ĉar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Reĝo super ĉiuj dioj,

For Jehovah is a great God; Yea, a great king over all gods.

4 Kiu havas en Sia mano la profundaĵojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altaĵoj de la montoj;

In his hands are the depths of the earth; His also are the heights of the mountains.

5 Al kiu apartenas la maro, kaj Li ĝin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

The sea is his, and he made it; The dry land also his hands formed.

6 Venu, ni kliniĝu, ni ĵetu nin teren, Ni genuu antaŭ la Eternulo, nia Kreinto.

O come, let us worship and bow down! Let us kneel before the LORD, our maker!

7 Ĉar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia paŝtejo kaj la ŝafoj de Lia mano. Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon,

For he is our God, And we are the people of his pasture and the flock of his hand. O that ye would now hear his voice!

8 Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

“Harden not your hearts as at Meribah [[the strife]], As in the day of temptation [[Massah]] in the wilderness,

9 Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

Where your fathers tempted me And tried me, although they had seen my works.

10 Kvardek jarojn Mi indignis kontraŭ tiu generacio, Kaj Mi diris: Ili estas popolo kun koro malĝusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

Forty years was I offended with that generation: And I said, 'They are a people of a perverse heart, And who have no regard to my ways.'

11 Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.

Therefore I sware, in my wrath, That they should not enter into my rest.”