Psalmaro 95

1 Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni ĝoje kriu al la rifuĝejo de nia helpo.

O come, let us sing unto Yhwh: let us make a joyful noise to the rock of our salvation.

2 Ni venu antaŭ Lian vizaĝon kun glorado, Per psalmoj ni ĝoje kriu al Li.

Let us come before his presence with thanksgiving, and make a joyful noise unto him with psalms.

3 Ĉar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Reĝo super ĉiuj dioj,

For Yhwh is a great God, and a great King above all gods.

4 Kiu havas en Sia mano la profundaĵojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altaĵoj de la montoj;

In his hand are the deep places of the earth: the strength of the hills is his also.

5 Al kiu apartenas la maro, kaj Li ĝin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

The sea is his, and he made it: and his hands formed the dry land.

6 Venu, ni kliniĝu, ni ĵetu nin teren, Ni genuu antaŭ la Eternulo, nia Kreinto.

O come, let us worship and bow down: let us kneel before Yhwh our maker.

7 Ĉar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia paŝtejo kaj la ŝafoj de Lia mano. Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon,

For he is our God; and we are the people of his pasture, and the sheep of his hand. To day if ye will hear his voice,

8 Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

Harden not your heart, as in the provocation, and as in the day of temptation in the wilderness:

9 Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

When your fathers tempted me, proved me, and saw my work.

10 Kvardek jarojn Mi indignis kontraŭ tiu generacio, Kaj Mi diris: Ili estas popolo kun koro malĝusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

Forty years long was I grieved with this generation, and said, It is a people that do err in their heart, and they have not known my ways:

11 Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.

Unto whom I sware in my wrath that they should not enter into my rest.