Psalmaro 95

1 Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni ĝoje kriu al la rifuĝejo de nia helpo.

O come, let us sing unto the LORD; let us shout for joy to the Rock of our salvation.

2 Ni venu antaŭ Lian vizaĝon kun glorado, Per psalmoj ni ĝoje kriu al Li.

Let us come before His presence with thanksgiving, let us shout for joy unto Him with psalms.

3 Ĉar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Reĝo super ĉiuj dioj,

For the LORD is a great God, and a great King above all gods;

4 Kiu havas en Sia mano la profundaĵojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altaĵoj de la montoj;

In whose hand are the depths of the earth; the heights of the mountains are His also.

5 Al kiu apartenas la maro, kaj Li ĝin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

The sea is His, and He made it; and His hands formed the dry land.

6 Venu, ni kliniĝu, ni ĵetu nin teren, Ni genuu antaŭ la Eternulo, nia Kreinto.

O come, let us bow down and bend the knee; let us kneel before the LORD our Maker;

7 Ĉar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia paŝtejo kaj la ŝafoj de Lia mano. Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon,

For He is our God, and we are the people of His pasture, and the flock of His hand. To-day, if ye would but hearken to His voice!

8 Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

'Harden not your heart, as at Meribah, as in the day of Massah in the wilderness;

9 Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

When your fathers tried Me, proved Me, even though they saw My work.

10 Kvardek jarojn Mi indignis kontraŭ tiu generacio, Kaj Mi diris: Ili estas popolo kun koro malĝusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

For forty years was I wearied with that generation, and said: It is a people that do err in their heart, and they have not known My ways;

11 Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.

Wherefore I swore in My wrath, that they should not enter into My rest.'