Psalmaro 95

1 Venu, ni kantu al la Eternulo; Ni ĝoje kriu al la rifuĝejo de nia helpo.

Come, let us sing for joy to the LORD; let us shout to the Rock of our salvation!

2 Ni venu antaŭ Lian vizaĝon kun glorado, Per psalmoj ni ĝoje kriu al Li.

Let us enter His presence with thanksgiving; let us make a joyful noise to Him in song.

3 Ĉar granda Dio estas la Eternulo Kaj granda Reĝo super ĉiuj dioj,

For the LORD is a great God, a great King above all gods.

4 Kiu havas en Sia mano la profundaĵojn de la tero, Kaj al kiu apartenas la altaĵoj de la montoj;

In His hand are the depths of the earth, and the mountain peaks belong to Him.

5 Al kiu apartenas la maro, kaj Li ĝin faris, Kaj la sekteron Liaj manoj kreis.

The sea is His, for He made it, and His hands formed the dry land.

6 Venu, ni kliniĝu, ni ĵetu nin teren, Ni genuu antaŭ la Eternulo, nia Kreinto.

O come, let us worship and bow down; let us kneel before the LORD our Maker.

7 Ĉar Li estas nia Dio, Kaj ni estas la popolo de Lia paŝtejo kaj la ŝafoj de Lia mano. Hodiaŭ, se vi aŭskultas Lian voĉon,

For He is our God, and we are the people of His pasture, the sheep under His care. Today, if you hear His voice,

8 Ne obstinigu vian koron, kiel en Meriba, Kiel en la tago de Masa en la dezerto,

do not harden your hearts as you did at Meribah, in the day at Massah in the wilderness,

9 Kiam viaj patroj Min incitis, Esploris kaj vidis Mian faron.

where your fathers tested and tried Me, though they had seen My work.

10 Kvardek jarojn Mi indignis kontraŭ tiu generacio, Kaj Mi diris: Ili estas popolo kun koro malĝusta, Kaj ili ne volas koni Miajn vojojn;

For forty years I was angry with that generation, and I said, “They are a people whose hearts go astray, and they have not known My ways.”

11 Tial Mi ĵuris en Mia kolero, Ke ili ne venos en Mian ripozejon.

So I swore on oath in My anger, “They shall never enter My rest.”