Psalmaro 94

1 Dio de venĝo, ho Eternulo, Dio de venĝo, aperu!

Bože od osvete, Gospode, Bože od osvete, pokaži se!

2 Leviĝu, Juĝanto de la tero; Redonu la meritaĵon al la fieruloj.

Podigni se, sudijo zemaljski, podaj zaslugu oholima.

3 Kiel longe la malvirtuloj, ho Eternulo, Kiel longe la malvirtuloj triumfos?

Dokle æe se bezbožnici, Gospode, dokle æe se bezbožnici hvaliti?

4 Ili estas malhumilaj, parolas arogantaĵon; Fanfaronas ĉiuj malbonaguloj.

Ruže i oholo govore, velièaju se svi koji èine bezakonje.

5 Vian popolon, ho Eternulo, ili premas, Kaj Vian heredon ili turmentas.

Gaze narod tvoj, Gospode, i dostojanje tvoje muèe.

6 Vidvinon kaj fremdulon ili mortigas, Kaj orfojn ili buĉas.

Udovicu i došljaka ubijaju, i sirote more.

7 Kaj ili diras: La Eternulo ne vidas, Kaj la Dio de Jakob ne scias.

I govore: neæe vidjeti Gospod, i neæe doznati Bog Jakovljev.

8 Komprenu, senprudentuloj en la popolo; Kaj vi, malsaĝuloj, kiam vi saĝiĝos?

Orazumite se, preludi ljudi! budale! kad æete biti pametni?

9 Ĉu ne aŭdas Tiu, kiu aranĝis orelon? Ĉu ne vidas Tiu, kiu kreis okulon?

Koji je stvorio uho, zar ne èuje? i koji je oko naèinio, zar ne vidi?

10 Ĉu ne punas la ĝustiganto de la popoloj, Kiu instruas al homo scion?

Zar neæe oblièiti koji narode urazumljuje, koji uèi èovjeka da zna?

11 La Eternulo scias la pensojn de homo, Ke ili estas vantaj.

Gospod zna misli ljudima kako su ništave.

12 Bone estas al la homo, kiun Vi, ho Eternulo, ĝustigas, Kaj al kiu Vi instruas Vian leĝon,

Blago èovjeku koga ti, Gospode, urazumljuješ, i zakonom svojim uèiš;

13 Por trankviligi lin en la malbonaj tagoj, Ĝis estos pretigita la foso por la malvirtulo.

Da bi mu dao mir u zle dane, dok se iskopa jama bezbožniku.

14 Ĉar la Eternulo ne forpuŝos Sian popolon, Kaj Sian heredon Li ne forlasos.

Jer neæe odbaciti Gospod naroda svojega, i dostojanja svojega neæe ostaviti.

15 Ĉar juĝo revenos al vero, Kaj ĝin sekvos ĉiuj virtkoruloj.

Jer æe se sud vratiti na pravdu, i njega æe naæi svi prava srca.

16 Kiu helpas min kontraŭ malbonuloj? Kiu staras apud mi kontraŭ malbonaguloj?

Ko æe ustati za mene suprot zlima? ko æe stati za mene suprot onima koji èine bezakonje?

17 Se la Eternulo ne estus mia helpanto, Mia animo preskaŭ kuŝus jam silenta.

Kad mi Gospod ne bi bio pomoænik, brzo bi se duša moja preselila onamo gdje se muèi.

18 Kiam mi diris, ke mia piedo ŝanceliĝas, Via boneco, ho Eternulo, min subtenis.

Kad reèem: drkæe mi noga, milost tvoja, Gospode, prihvata me.

19 Kiam mi havas interne multe da maltrankvilaj pensoj, Viaj konsoloj karesas mian animon.

Kad se umnože brige u srcu mom, utjehe tvoje razgovaraju dušu moju.

20 Ĉu aliĝos al Vi trono de maljusteco, Kiu aranĝas maljustaĵon en la nomo de la leĝo?

Eda li æe blizu tebe stati prijesto krvnièki, i onaj koji namišlja nasilje nasuprot zakonu?

21 Ili sin armas kontraŭ la animo de virtulo, Kaj sangon senkulpan ili akuzas.

Spremaju se na dušu pravednikovu, i krv pravu okrivljuju.

22 Sed la Eternulo estos mia rifuĝejo; Kaj mia Dio estos la roko de mia ŝirmo.

Ali je Gospod moje pristanište, i Bog je moj tvrdo utoèište moje.

23 Kaj Li redonos al ili por iliaj malbonagoj, Kaj por ilia malboneco Li ilin ekstermos; Ilin ekstermos la Eternulo, nia Dio.

On æe im vratiti za bezakonje njihovo, za njihovu zloæu istrijebiæe ih, istrijebiæe ih Gospod, Bog naš.