Psalmaro 94

1 Dio de venĝo, ho Eternulo, Dio de venĝo, aperu!

Du Gott der Rache, o HERR, du Gott der Rache, erscheine!

2 Leviĝu, Juĝanto de la tero; Redonu la meritaĵon al la fieruloj.

Erhebe dich, Richter der Erde, vergilt den Stolzen nach ihrem Tun!

3 Kiel longe la malvirtuloj, ho Eternulo, Kiel longe la malvirtuloj triumfos?

Wie lange noch sollen die Gottlosen, HERR, wie lange noch sollen die Gottlosen jubeln,

4 Ili estas malhumilaj, parolas arogantaĵon; Fanfaronas ĉiuj malbonaguloj.

sollen sie geifern und trotzige Reden führen, alle Übeltäter stolz sich brüsten?

5 Vian popolon, ho Eternulo, ili premas, Kaj Vian heredon ili turmentas.

Dein Volk, o HERR, zertreten sie und bedrücken dein Erbe;

6 Vidvinon kaj fremdulon ili mortigas, Kaj orfojn ili buĉas.

sie erwürgen Witwe und Fremdling und morden die Waisen

7 Kaj ili diras: La Eternulo ne vidas, Kaj la Dio de Jakob ne scias.

und sagen dabei: »Nicht sieht es der HERR« oder: »Nicht merkt es der Gott Jakobs.«

8 Komprenu, senprudentuloj en la popolo; Kaj vi, malsaĝuloj, kiam vi saĝiĝos?

Nehmt Verstand an, ihr Unvernünftigen im Volk, und ihr Toren: wann wollt ihr Einsicht gewinnen?

9 Ĉu ne aŭdas Tiu, kiu aranĝis orelon? Ĉu ne vidas Tiu, kiu kreis okulon?

Der das Ohr gepflanzt, der sollte nicht hören? Der das Auge gebildet, der sollte nicht sehn?

10 Ĉu ne punas la ĝustiganto de la popoloj, Kiu instruas al homo scion?

Der die Völker erzieht, der sollte nicht strafen, er, der die Menschen Erkenntnis lehrt?

11 La Eternulo scias la pensojn de homo, Ke ili estas vantaj.

Der HERR kennt wohl die Gedanken der Menschen, daß nur ein Hauch sie sind.

12 Bone estas al la homo, kiun Vi, ho Eternulo, ĝustigas, Kaj al kiu Vi instruas Vian leĝon,

Wohl dem Manne, den du, HERR, in Zucht nimmst, und den du aus deinem Gesetz belehrst,

13 Por trankviligi lin en la malbonaj tagoj, Ĝis estos pretigita la foso por la malvirtulo.

damit er sich Ruhe verschaffe vor Unglückstagen, bis dem Frevler die Grube man gräbt!

14 Ĉar la Eternulo ne forpuŝos Sian popolon, Kaj Sian heredon Li ne forlasos.

Denn der HERR wird sein Volk nicht verstoßen und sein Erbe nicht verlassen;

15 Ĉar juĝo revenos al vero, Kaj ĝin sekvos ĉiuj virtkoruloj.

denn Recht muß doch Recht bleiben, und ihm werden alle redlich Gesinnten sich anschließen.

16 Kiu helpas min kontraŭ malbonuloj? Kiu staras apud mi kontraŭ malbonaguloj?

Wer leistet mir Beistand gegen die Bösen? Wer tritt für mich ein gegen die Übeltäter?

17 Se la Eternulo ne estus mia helpanto, Mia animo preskaŭ kuŝus jam silenta.

Wäre der HERR nicht mein Helfer gewesen, so wohnte meine Seele wohl schon im stillen Land.

18 Kiam mi diris, ke mia piedo ŝanceliĝas, Via boneco, ho Eternulo, min subtenis.

Sooft ich dachte: »Mein Fuß will wanken«, hat deine Gnade, HERR, mich immer gestützt;

19 Kiam mi havas interne multe da maltrankvilaj pensoj, Viaj konsoloj karesas mian animon.

bei der Menge meiner Sorgen in meiner Brust haben deine Tröstungen mir das Herz erquickt.

20 Ĉu aliĝos al Vi trono de maljusteco, Kiu aranĝas maljustaĵon en la nomo de la leĝo?

Sollte verbündet dir sein der Richterstuhl des Unheils, der Verderben schafft durch Gesetzesverdrehung?

21 Ili sin armas kontraŭ la animo de virtulo, Kaj sangon senkulpan ili akuzas.

Sie tun sich ja zusammen gegen das Leben des Gerechten und verurteilen unschuldig Blut.

22 Sed la Eternulo estos mia rifuĝejo; Kaj mia Dio estos la roko de mia ŝirmo.

Doch der HERR ist mir zur festen Burg geworden, mein Gott zu meinem Zufluchtsfelsen;

23 Kaj Li redonos al ili por iliaj malbonagoj, Kaj por ilia malboneco Li ilin ekstermos; Ilin ekstermos la Eternulo, nia Dio.

er läßt ihren Frevel auf sie selber fallen und wird sie ob ihrer Bosheit vertilgen: ja vertilgen wird sie der HERR, unser Gott.