Psalmaro 94

1 Dio de venĝo, ho Eternulo, Dio de venĝo, aperu!

Herr! Als der Rache Gott, als Gott der Rache zeige Dich!

2 Leviĝu, Juĝanto de la tero; Redonu la meritaĵon al la fieruloj.

Erhebe Dich als Erdenrichter! Vergilt den Stolzen nach Verdienst!

3 Kiel longe la malvirtuloj, ho Eternulo, Kiel longe la malvirtuloj triumfos?

Wie lange sollen Frevler, Herr, wie lange sollen Frevler noch frohlocken

4 Ili estas malhumilaj, parolas arogantaĵon; Fanfaronas ĉiuj malbonaguloj.

und geifernd so Vermessenes reden und alle Übeltäter so sich brüsten

5 Vian popolon, ho Eternulo, ili premas, Kaj Vian heredon ili turmentas.

Sie treten, Herr, Dein Volk. Die ewig Deinen quälen sie,

6 Vidvinon kaj fremdulon ili mortigas, Kaj orfojn ili buĉas.

erwürgen Fremdlinge und Witwen und morden Waisen, sprechend:

7 Kaj ili diras: La Eternulo ne vidas, Kaj la Dio de Jakob ne scias.

"Der Herr sieht's nicht; nicht merkt es Jakobs Gott."

8 Komprenu, senprudentuloj en la popolo; Kaj vi, malsaĝuloj, kiam vi saĝiĝos?

Ihr Albernen im Volke werdet klug! Ihr Törichten! Wann wollt ihr das begreifen?

9 Ĉu ne aŭdas Tiu, kiu aranĝis orelon? Ĉu ne vidas Tiu, kiu kreis okulon?

Nicht hören sollte, der das Ohr erschafft? Nicht sehen, der das Auge hat gebildet?

10 Ĉu ne punas la ĝustiganto de la popoloj, Kiu instruas al homo scion?

Nicht strafen sollte, der die Heidenvölker züchtigt? Er, der den Menschen Einsicht schenkt?

11 La Eternulo scias la pensojn de homo, Ke ili estas vantaj.

Die menschlichen Gedanken kennt der Herr, wie sie so eitel sind. -

12 Bone estas al la homo, kiun Vi, ho Eternulo, ĝustigas, Kaj al kiu Vi instruas Vian leĝon,

Dem Manne Heil, den Du erziehst, o Herr, aus Deiner Lehre ihn belehrst,

13 Por trankviligi lin en la malbonaj tagoj, Ĝis estos pretigita la foso por la malvirtulo.

ihn ob des Bösen Glück beruhigend, bis daß gegraben ist die Grube für den Frevler:

14 Ĉar la Eternulo ne forpuŝos Sian popolon, Kaj Sian heredon Li ne forlasos.

"Der Herr verstößt sein Volk nicht ganz, verläßt die ewig Seinen nicht.

15 Ĉar juĝo revenos al vero, Kaj ĝin sekvos ĉiuj virtkoruloj.

Noch immer sitzt er zu Gericht; ihm fallen alle frommen Herzen zu."

16 Kiu helpas min kontraŭ malbonuloj? Kiu staras apud mi kontraŭ malbonaguloj?

Wer steht mir gegen Bösewichter bei? Wer tritt für mich den Übles Tuenden entgegen?

17 Se la Eternulo ne estus mia helpanto, Mia animo preskaŭ kuŝus jam silenta.

Wenn nicht der Herr mein Beistand wäre, dann läge meine Seele bald im Reich der Stille.

18 Kiam mi diris, ke mia piedo ŝanceliĝas, Via boneco, ho Eternulo, min subtenis.

Obschon ich wähnte, daß mein Fuß gewankt, so hält mich dennoch Deine Gnade aufrecht, Herr.

19 Kiam mi havas interne multe da maltrankvilaj pensoj, Viaj konsoloj karesas mian animon.

Und streiten sich in meinem Innern die Gedanken, so labt an Deinen Tröstungen sich meine Seele.

20 Ĉu aliĝos al Vi trono de maljusteco, Kiu aranĝas maljustaĵon en la nomo de la leĝo?

Hat schon des Unrechts Stuhl der aufgestellt, der Unheil dem Gesetz bereitet?

21 Ili sin armas kontraŭ la animo de virtulo, Kaj sangon senkulpan ili akuzas.

Sie klagen fromme Seelen an; unschuldig Blut verdammen sie. -

22 Sed la Eternulo estos mia rifuĝejo; Kaj mia Dio estos la roko de mia ŝirmo.

Doch eine Burg sei mir der Herr, mein Gott, mein Zufluchtsfels!

23 Kaj Li redonos al ili por iliaj malbonagoj, Kaj por ilia malboneco Li ilin ekstermos; Ilin ekstermos la Eternulo, nia Dio.

Er lohne ihnen auch ihr Unrecht; er tilge sie in ihrer Bosheit! Der Herr vertilge sie, er, unser Gott.