Psalmaro 94

1 Dio de venĝo, ho Eternulo, Dio de venĝo, aperu!

Dieu des vengeances, Éternel, Dieu des vengeances! fais luire ta splendeur.

2 Leviĝu, Juĝanto de la tero; Redonu la meritaĵon al la fieruloj.

Élève-toi, juge de la terre! rends la récompense aux orgueilleux.

3 Kiel longe la malvirtuloj, ho Eternulo, Kiel longe la malvirtuloj triumfos?

Jusques à quand les méchants, ô Éternel! jusques à quand les méchants se réjouiront-ils?

4 Ili estas malhumilaj, parolas arogantaĵon; Fanfaronas ĉiuj malbonaguloj.

[Jusques à quand] tous les ouvriers d’iniquité proféreront-ils [et] diront-ils des paroles arrogantes? [jusques à quand] se vanteront-ils?

5 Vian popolon, ho Eternulo, ili premas, Kaj Vian heredon ili turmentas.

Ils foulent ton peuple, ô Éternel! et affligent ton héritage;

6 Vidvinon kaj fremdulon ili mortigas, Kaj orfojn ili buĉas.

Ils tuent la veuve et l’étranger, et mettent à mort les orphelins,

7 Kaj ili diras: La Eternulo ne vidas, Kaj la Dio de Jakob ne scias.

Et ils disent: Jah ne le verra pas, et le Dieu de Jacob n’y fera pas attention.

8 Komprenu, senprudentuloj en la popolo; Kaj vi, malsaĝuloj, kiam vi saĝiĝos?

Comprenez, vous les stupides d’entre le peuple! Et vous, insensés, quand serez-vous intelligents?

9 Ĉu ne aŭdas Tiu, kiu aranĝis orelon? Ĉu ne vidas Tiu, kiu kreis okulon?

Celui qui a planté l’oreille n’entendra-t-il point? Celui qui a formé l’œil ne verra-t-il point?

10 Ĉu ne punas la ĝustiganto de la popoloj, Kiu instruas al homo scion?

Celui qui instruit les nations ne châtiera-t-il pas, lui qui enseigne la connaissance aux hommes?

11 La Eternulo scias la pensojn de homo, Ke ili estas vantaj.

L’Éternel connaît les pensées des hommes, qu’elles ne sont que vanité.

12 Bone estas al la homo, kiun Vi, ho Eternulo, ĝustigas, Kaj al kiu Vi instruas Vian leĝon,

Bienheureux l’homme que tu châties, ô Jah! et que tu enseignes par ta loi,

13 Por trankviligi lin en la malbonaj tagoj, Ĝis estos pretigita la foso por la malvirtulo.

Pour le mettre à l’abri des mauvais jours, jusqu’à ce que la fosse soit creusée pour le méchant!

14 Ĉar la Eternulo ne forpuŝos Sian popolon, Kaj Sian heredon Li ne forlasos.

Car l’Éternel ne délaissera point son peuple et n’abandonnera point son héritage;

15 Ĉar juĝo revenos al vero, Kaj ĝin sekvos ĉiuj virtkoruloj.

Car le jugement retournera à la justice, et tous ceux qui sont droits de cœur le suivront.

16 Kiu helpas min kontraŭ malbonuloj? Kiu staras apud mi kontraŭ malbonaguloj?

Qui se lèvera pour moi contre les méchants? Qui se tiendra avec moi contre les ouvriers d’iniquité?

17 Se la Eternulo ne estus mia helpanto, Mia animo preskaŭ kuŝus jam silenta.

Si l’Éternel n’avait été mon aide, peu s’en serait fallu que mon âme n’ait été habiter dans le silence.

18 Kiam mi diris, ke mia piedo ŝanceliĝas, Via boneco, ho Eternulo, min subtenis.

Si j’ai dit: Mon pied glisse, ta bonté, ô Éternel! m’a soutenu.

19 Kiam mi havas interne multe da maltrankvilaj pensoj, Viaj konsoloj karesas mian animon.

Dans la multitude des pensées qui étaient au-dedans de moi, tes consolations ont fait les délices de mon âme.

20 Ĉu aliĝos al Vi trono de maljusteco, Kiu aranĝas maljustaĵon en la nomo de la leĝo?

Le trône d’iniquité, qui fait de l’oppression une loi, sera-t-il uni à toi?

21 Ili sin armas kontraŭ la animo de virtulo, Kaj sangon senkulpan ili akuzas.

Ils se rassemblent contre l’âme du juste, et condamnent le sang innocent.

22 Sed la Eternulo estos mia rifuĝejo; Kaj mia Dio estos la roko de mia ŝirmo.

Mais l’Éternel me sera une haute retraite, et mon Dieu, le rocher de ma confiance.

23 Kaj Li redonos al ili por iliaj malbonagoj, Kaj por ilia malboneco Li ilin ekstermos; Ilin ekstermos la Eternulo, nia Dio.

Il fera retomber sur eux leur iniquité, et les détruira par leur méchanceté; l’Éternel, notre Dieu, les détruira.