Psalmaro 94
1 Dio de venĝo, ho Eternulo, Dio de venĝo, aperu!
God is Lord of veniauncis; God of veniauncis dide freli.
2 Leviĝu, Juĝanto de la tero; Redonu la meritaĵon al la fieruloj.
Be thou enhaunsid that demest the erthe; yelde thou yeldinge to proude men.
3 Kiel longe la malvirtuloj, ho Eternulo, Kiel longe la malvirtuloj triumfos?
Lord, hou longe synneris; hou longe schulen synneris haue glorie?
4 Ili estas malhumilaj, parolas arogantaĵon; Fanfaronas ĉiuj malbonaguloj.
Thei schulen telle out, and schulen speke wickidnesse; alle men schulen speke that worchen vnriytfulnesse.
5 Vian popolon, ho Eternulo, ili premas, Kaj Vian heredon ili turmentas.
Lord, thei han maad lowe thi puple; and thei han disesid thin eritage.
6 Vidvinon kaj fremdulon ili mortigas, Kaj orfojn ili buĉas.
Thei killiden a widowe and a comelyng; and thei han slayn fadirles children and modirles.
7 Kaj ili diras: La Eternulo ne vidas, Kaj la Dio de Jakob ne scias.
And thei seiden, The Lord schal not se; and God of Jacob schal not vndurstonde.
8 Komprenu, senprudentuloj en la popolo; Kaj vi, malsaĝuloj, kiam vi saĝiĝos?
Ye vnwise men in the puple, vndirstonde; and, ye foolis, lerne sum tyme.
9 Ĉu ne aŭdas Tiu, kiu aranĝis orelon? Ĉu ne vidas Tiu, kiu kreis okulon?
Schal not he here, that plauntide the eere; ethere biholdith not he, that made the iye?
10 Ĉu ne punas la ĝustiganto de la popoloj, Kiu instruas al homo scion?
Schal not he repreue, that chastisith folkis; which techith man kunnyng?
11 La Eternulo scias la pensojn de homo, Ke ili estas vantaj.
The Lord knowith the thouytis of men; that tho ben veyne.
12 Bone estas al la homo, kiun Vi, ho Eternulo, ĝustigas, Kaj al kiu Vi instruas Vian leĝon,
Blessid is the man, whom thou, Lord, hast lerned; and hast tauyt him of thi lawe.
13 Por trankviligi lin en la malbonaj tagoj, Ĝis estos pretigita la foso por la malvirtulo.
That thou aswage hym fro yuele daies; til a diche be diggid to the synner.
14 Ĉar la Eternulo ne forpuŝos Sian popolon, Kaj Sian heredon Li ne forlasos.
For the Lord schal not putte awei his puple; and he schal not forsake his eritage.
15 Ĉar juĝo revenos al vero, Kaj ĝin sekvos ĉiuj virtkoruloj.
Til riytfulnesse be turned in to dom; and who ben niy it, alle that ben of riytful herte.
16 Kiu helpas min kontraŭ malbonuloj? Kiu staras apud mi kontraŭ malbonaguloj?
Who schal rise with me ayens mysdoeris; ether who schal stonde with me ayens hem that worchen wickidnesse?
17 Se la Eternulo ne estus mia helpanto, Mia animo preskaŭ kuŝus jam silenta.
No but for the Lord helpide me; almest my soule hadde dwellid in helle.
18 Kiam mi diris, ke mia piedo ŝanceliĝas, Via boneco, ho Eternulo, min subtenis.
If Y seide, My foot was stirid; Lord, thi merci helpide me.
19 Kiam mi havas interne multe da maltrankvilaj pensoj, Viaj konsoloj karesas mian animon.
Aftir the multitude of my sorewis in myn herte; thi coumfortis maden glad my soule.
20 Ĉu aliĝos al Vi trono de maljusteco, Kiu aranĝas maljustaĵon en la nomo de la leĝo?
Whether the seete of wickidnesse cleueth to thee; that makist trauel in comaundement?
21 Ili sin armas kontraŭ la animo de virtulo, Kaj sangon senkulpan ili akuzas.
Thei schulen take ayens the soule of a iust man; and thei schulen condempne innocent blood.
22 Sed la Eternulo estos mia rifuĝejo; Kaj mia Dio estos la roko de mia ŝirmo.
And the Lord was maad to me in to refuyt; and my God was maad in to the help of myn hope.
23 Kaj Li redonos al ili por iliaj malbonagoj, Kaj por ilia malboneco Li ilin ekstermos; Ilin ekstermos la Eternulo, nia Dio.
And he schal yelde to hem the wickidnesse of hem; and in the malice of hem he schal lese hem, oure Lord God schal lese hem.
