Psalmaro 94
1 Dio de venĝo, ho Eternulo, Dio de venĝo, aperu!
Jahweh, wrekende God, God der wrake, treed op;
2 Leviĝu, Juĝanto de la tero; Redonu la meritaĵon al la fieruloj.
Verhef U, Rechter der aarde, Vergeld de trotsen wat ze verdienen!
3 Kiel longe la malvirtuloj, ho Eternulo, Kiel longe la malvirtuloj triumfos?
Hoelang nog zullen de zondaars, o Jahweh, Hoelang nog zullen de boosdoeners juichen?
4 Ili estas malhumilaj, parolas arogantaĵon; Fanfaronas ĉiuj malbonaguloj.
Al die booswichten pochen en snoeven, En een hoge toon slaan ze aan!
5 Vian popolon, ho Eternulo, ili premas, Kaj Vian heredon ili turmentas.
Jahweh, ze vertrappen uw volk, En verdrukken uw erfdeel;
6 Vidvinon kaj fremdulon ili mortigas, Kaj orfojn ili buĉas.
Ze doden weduwen en wezen, Vermoorden die bij ons kwamen wonen.
7 Kaj ili diras: La Eternulo ne vidas, Kaj la Dio de Jakob ne scias.
En dan zeggen ze nog: Jahweh ziet het niet eens, De God van Jakob merkt het niet!
8 Komprenu, senprudentuloj en la popolo; Kaj vi, malsaĝuloj, kiam vi saĝiĝos?
Domme kudde, word toch verstandig; Gij dwazen, wanneer wordt gij wijs?
9 Ĉu ne aŭdas Tiu, kiu aranĝis orelon? Ĉu ne vidas Tiu, kiu kreis okulon?
Zou Hij het niet horen, die het oor heeft geplant, Niet zien, die het oog heeft geschapen;
10 Ĉu ne punas la ĝustiganto de la popoloj, Kiu instruas al homo scion?
Zou Hij, die de volkeren tuchtigt, niet straffen, Onwetend zijn, die den mens onderricht?
11 La Eternulo scias la pensojn de homo, Ke ili estas vantaj.
Neen, Jahweh kent de gedachten der mensen, Hij weet, dat het hersenschimmen zijn.
12 Bone estas al la homo, kiun Vi, ho Eternulo, ĝustigas, Kaj al kiu Vi instruas Vian leĝon,
Jahweh, gelukkig de man, dien Gij onderricht, En dien Gij leert uit uw wet:
13 Por trankviligi lin en la malbonaj tagoj, Ĝis estos pretigita la foso por la malvirtulo.
Hoe hij gelaten moet zijn in dagen van rampspoed, Totdat voor den boze het graf is gedolven;
14 Ĉar la Eternulo ne forpuŝos Sian popolon, Kaj Sian heredon Li ne forlasos.
Hoe Jahweh zijn volk niet verstoot, En nooit zijn erfdeel verlaat;
15 Ĉar juĝo revenos al vero, Kaj ĝin sekvos ĉiuj virtkoruloj.
Hoe de brave zijn recht weer verkrijgt, Alle oprechten van hart weer geluk!
16 Kiu helpas min kontraŭ malbonuloj? Kiu staras apud mi kontraŭ malbonaguloj?
Wie anders neemt het voor mij tegen de boosdoeners op, Wie staat mij tegen de booswichten bij?
17 Se la Eternulo ne estus mia helpanto, Mia animo preskaŭ kuŝus jam silenta.
Wanneer Jahweh mij niet te hulp was gekomen, Dan lag ik misschien al lang in het graf.
18 Kiam mi diris, ke mia piedo ŝanceliĝas, Via boneco, ho Eternulo, min subtenis.
Maar als ik denk: nú wankelt mijn voet, Dan steunt mij uw goedheid, o Jahweh;
19 Kiam mi havas interne multe da maltrankvilaj pensoj, Viaj konsoloj karesas mian animon.
En wanneer zware zorgen mij innerlijk drukken, Dan verkwikt uw vertroosting mijn ziel.
20 Ĉu aliĝos al Vi trono de maljusteco, Kiu aranĝas maljustaĵon en la nomo de la leĝo?
Zoudt Gij iets gemeen hebben met de zetel van onrecht, Die onheil sticht op gezag van de wet;
21 Ili sin armas kontraŭ la animo de virtulo, Kaj sangon senkulpan ili akuzas.
Met hen, die het leven der braven belagen, En onschuldig bloed durven straffen?
22 Sed la Eternulo estos mia rifuĝejo; Kaj mia Dio estos la roko de mia ŝirmo.
Neen, voor mij is Jahweh een toevlucht, Mijn God een veilige Rots;
23 Kaj Li redonos al ili por iliaj malbonagoj, Kaj por ilia malboneco Li ilin ekstermos; Ilin ekstermos la Eternulo, nia Dio.
Maar hùn vergeldt Hij hun onrecht, En vernielt ze om hun boosheid: Jahweh, onze God!
