Psalmaro 92

1 Psalmo-kanto por la tago sabata. Bone estas glori la Eternulon Kaj prikanti Vian nomon, ho Plejaltulo;

En Psalm till att sjunga på Sabbathsdagen. Det är en kostelig ting att tacka Herranom, och lofsjunga dino Namne, du Aldrahögste;

2 Rakonti matene pri Via boneco Kaj nokte pri Via fideleco,

Om morgonen förkunna dina nåde. och om aftonen dina sanning;

3 Sur dekkorda instrumento kaj sur psaltero, Per solenaj sonoj de harpo.

På tio stränger, och psaltare; med spelande på harpo.

4 Ĉar Vi ĝojigis min, ho Eternulo, per Viaj agoj; La farojn de Viaj manoj mi prikantos.

Ty, Herre, du låter mig gladeligen sjunga om dine verk, och jag berömmer dina händers verk.

5 Kiel grandaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Tre profundaj estas Viaj pensoj.

Herre, huru äro dine verk så store! dine tankar äro så svåra djupe.

6 Malklerulo ne scias, Kaj malsaĝulo tion ne komprenas.

En galen tror det intet, och en dåre aktar sådant intet.

7 Kiam malvirtuloj verdestas kiel herbo Kaj ĉiuj malbonaguloj floras, Tio kondukas al ilia ekstermiĝo por eterne.

De ogudaktige grönskas såsom gräs, och de ogerningsmän blomstras alle; tilldess de förderfvade varda till evig tid.

8 Kaj Vi estas alta eterne, ho Eternulo.

Men du, Herre, äst den Högste, och blifver evinnerliga.

9 Ĉar jen Viaj malamikoj, ho Eternulo, Jen Viaj malamikoj pereas, Diskuras ĉiuj malbonaguloj.

Ty si, dine fiender, Herre, si, dine fiender skola förgås, och alle ogerningsmän måste förströdde varda.

10 Sed mian kornon Vi altigas kiel la kornon de bubalo; Mi estas oleita per freŝa oleo.

Men mitt horn skall upphöjdt varda, såsom ens enhörnings, och jag varda smord med färska oljo.

11 Kaj mia okulo rigardas miajn malamikojn; Pri la malbonaguloj, miaj kontraŭuloj, aŭdas miaj oreloj.

Och mitt öga skall lust se på mina fiendar, och mitt öra skall lust höra på de arga, som sig emot mig sätta.

12 Virtulo verdestas, kiel palmo, Staras alte, kiel cedro sur Lebanon.

Den rättfärdige skall grönskas, såsom ett palmträ; han skall växa, såsom ett cedreträ på Libanon.

13 Plantitaj en la domo de la Eternulo, Ili verdestas en la kortoj de nia Dio.

De der planterade äro uti Herrans hus, de skola i vår Guds gårdom grönskas.

14 Ili floras ankoraŭ en la maljuneco, Estas sukplenaj kaj freŝaj,

Och om de än gamle varda, skola de likväl blomstras, fruktsamme och färske vara;

15 Por sciigi, ke la Eternulo estas justa, Mia fortikaĵo, kaj ne ekzistas en Li maljusteco.

Att de förkunna skola, att Herren så from är; min tröst, och intet orätt är i honom.