Psalmaro 92

1 Psalmo-kanto por la tago sabata. Bone estas glori la Eternulon Kaj prikanti Vian nomon, ho Plejaltulo;

Virsi, sapatinpäivä-laulu. Hyvä on Herraa kiittää ja veisata kiitosta sinun nimellesi, sinä Korkein,

2 Rakonti matene pri Via boneco Kaj nokte pri Via fideleco,

aamulla julistaa sinun armoasi ja yön tullen sinun totuuttasi

3 Sur dekkorda instrumento kaj sur psaltero, Per solenaj sonoj de harpo.

kymmenkielisillä soittimilla ja harpuilla, kannelta soittaen.

4 Ĉar Vi ĝojigis min, ho Eternulo, per Viaj agoj; La farojn de Viaj manoj mi prikantos.

Sillä sinä ilahutat minua, Herra, töilläsi; minä riemuitsen sinun kättesi teoista.

5 Kiel grandaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Tre profundaj estas Viaj pensoj.

Kuinka suuret ovat sinun tekosi, Herra! Sinun ajatuksesi ovat ylen syvät.

6 Malklerulo ne scias, Kaj malsaĝulo tion ne komprenas.

Järjetön mies ei tätä ymmärrä, eikä sitä älyä tomppeli.

7 Kiam malvirtuloj verdestas kiel herbo Kaj ĉiuj malbonaguloj floras, Tio kondukas al ilia ekstermiĝo por eterne.

Kun jumalattomat rehottavat niinkuin ruoho ja väärintekijät kaikki kukoistavat, on se heidän ikuiseksi häviöksensä.

8 Kaj Vi estas alta eterne, ho Eternulo.

Mutta sinä, Herra, olet korkea iankaikkisesti.

9 Ĉar jen Viaj malamikoj, ho Eternulo, Jen Viaj malamikoj pereas, Diskuras ĉiuj malbonaguloj.

Sillä katso, sinun vihollisesi, Herra, katso, sinun vihollisesi hukkuvat, kaikki väärintekijät joutuvat hajallensa.

10 Sed mian kornon Vi altigas kiel la kornon de bubalo; Mi estas oleita per freŝa oleo.

Mutta minun sarveni sinä kohotat kuin villihärän sarvet; minut voidellaan tuoreella öljyllä.

11 Kaj mia okulo rigardas miajn malamikojn; Pri la malbonaguloj, miaj kontraŭuloj, aŭdas miaj oreloj.

Ja iloiten minun silmäni katsovat vainoojiani, minun korvani kuulevat noista pahoista, jotka ovat nousseet minua vastaan.

12 Virtulo verdestas, kiel palmo, Staras alte, kiel cedro sur Lebanon.

Vanhurskas viheriöitsee kuin palmupuu, hän kasvaa kuin Libanonin setri.

13 Plantitaj en la domo de la Eternulo, Ili verdestas en la kortoj de nia Dio.

He ovat istutetut Herran huoneeseen, he viheriöitsevät meidän Jumalamme kartanoissa.

14 Ili floras ankoraŭ en la maljuneco, Estas sukplenaj kaj freŝaj,

Vielä vanhuudessaan he tekevät hedelmää, ovat mehevät ja vihannat

15 Por sciigi, ke la Eternulo estas justa, Mia fortikaĵo, kaj ne ekzistas en Li maljusteco.

ja julistavat, että Herra on vanhurskas, hän, minun kallioni, ja ettei hänessä vääryyttä ole.