Psalmaro 92
1 Psalmo-kanto por la tago sabata. Bone estas glori la Eternulon Kaj prikanti Vian nomon, ho Plejaltulo;
En Salme. En Sang for Sabbatsdagen.
2 Rakonti matene pri Via boneco Kaj nokte pri Via fideleco,
Det er godt at takke HERREN, lovsynge dit Navn, du Højeste,
3 Sur dekkorda instrumento kaj sur psaltero, Per solenaj sonoj de harpo.
ved Gry forkynde din Naade, om Natten din Trofasthed
4 Ĉar Vi ĝojigis min, ho Eternulo, per Viaj agoj; La farojn de Viaj manoj mi prikantos.
til tistrenget Lyre, til Harpe, til Strengeleg paa Citer!
5 Kiel grandaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Tre profundaj estas Viaj pensoj.
Thi ved dit Værk har du glædet mig, HERRE, jeg jubler over dine Hænders Gerning.
6 Malklerulo ne scias, Kaj malsaĝulo tion ne komprenas.
Hvor store er dine Gerninger, HERRE, dine Tanker saare dybe!
7 Kiam malvirtuloj verdestas kiel herbo Kaj ĉiuj malbonaguloj floras, Tio kondukas al ilia ekstermiĝo por eterne.
Taaben fatter det ikke, Daaren skønner ej sligt.
8 Kaj Vi estas alta eterne, ho Eternulo.
Spirer de gudløse end som Græsset, blomstrer end alle Udaadsmænd, er det kun for at lægges øde for stedse,
9 Ĉar jen Viaj malamikoj, ho Eternulo, Jen Viaj malamikoj pereas, Diskuras ĉiuj malbonaguloj.
men du er ophøjet for evigt, HERRE.
10 Sed mian kornon Vi altigas kiel la kornon de bubalo; Mi estas oleita per freŝa oleo.
Thi se, dine Fjender, HERRE, se, dine Fjender gaar under, alle Udaadsmænd spredes!
11 Kaj mia okulo rigardas miajn malamikojn; Pri la malbonaguloj, miaj kontraŭuloj, aŭdas miaj oreloj.
Du har løftet mit Horn som Vildoksens, kvæget mig med den friskeste Olie;
12 Virtulo verdestas, kiel palmo, Staras alte, kiel cedro sur Lebanon.
det fryder mit Øje at se mine Fjender, mit Øre at høre mine Avindsmænd.
13 Plantitaj en la domo de la Eternulo, Ili verdestas en la kortoj de nia Dio.
De retfærdige grønnes som Palmen, vokser som Libanons Ceder;
14 Ili floras ankoraŭ en la maljuneco, Estas sukplenaj kaj freŝaj,
plantet i HERRENS Hus grønnes de i vor Guds Forgaarde;
15 Por sciigi, ke la Eternulo estas justa, Mia fortikaĵo, kaj ne ekzistas en Li maljusteco.
selv graanende bærer de Frugt, er friske og fulde af Saft for at vidne, at HERREN er retvis, min Klippe, hos hvem ingen Uret findes.
