Psalmaro 91
1 Kiu loĝas sub la ŝirmo de la Plejaltulo, Tiu ripozas en la ombro de la Plejpotenculo.
Чел че стэ суб окротиря Челуй Пряыналт ши се одихнеште ла умбра Челуй Атотпутерник
2 Mi diras al la Eternulo: Mia rifuĝejo kaj mia fortikaĵo Estas Dio, kiun mi fidas.
зиче деспре Домнул: „Ел есте локул меу де скэпаре ши четэцуя мя, Думнезеул меу ын каре мэ ынкред!”
3 Ĉar Li savos vin de la reto de kaptisto, De la pereiga pesto.
Да, Ел те скапэ де лацул вынэторулуй, де чумэ ши де пустиириле ей.
4 Per Siaj plumoj Li ŝirmos vin, Kaj sub Liaj flugiloj vi rifuĝos; Lia fideleco estas ŝildo kaj kiraso.
Ел те ва акопери ку пенеле Луй ши те вей аскунде суб арипиле Луй. Кэч скут ши павэзэ есте крединчошия Луй!
5 Ne timu la teruron de nokto, Nek sagon, kiu flugas tage,
Ну требуе сэ те темь нич де гроаза дин тимпул нопций, нич де сэӂята каре збоарэ зиуа,
6 Nek peston, kiu iras en mallumo, Nek epidemion, kiu ekstermas tagmeze.
нич де чума каре умблэ ын ынтунерик, нич де молима каре бынтуе зиуа-н амяза маре.
7 Ĉe via flanko falos milo, Kaj dek miloj ĉe via dekstra flanko; Sed vin ĝi ne tuŝos.
О мие сэ кадэ алэтурь де тине ши зече мий ла дряпта та, дар де тине ну се вор апропия.
8 Vi nur rigardos per viaj okuloj, Kaj vi vidos la redonon al la malvirtuloj.
Доар вей приви ку окий ши вей ведя рэсплэтиря челор рэй.
9 Ĉar Vi, ho Eternulo, estas mia defendo! La Plejaltulon vi elektis kiel vian rifuĝejon.
Пентру кэ зичь: „Домнул есте локул меу де адэпост” ши фачь дин Чел Пряыналт турнул тэу де скэпаре,
10 Ne trafos vin malbono, Kaj frapo ne atingos vian tendon.
де ачея ничо ненорочире ну те ва ажунӂе, ничо урӂие ну се ва апропия де кортул тэу.
11 Ĉar al Siaj anĝeloj Li ordonis pri vi, Ke ili vin gardu sur ĉiuj viaj vojoj.
Кэч Ел ва порунчи ынӂерилор Сэй сэ те пэзяскэ ын тоате кэиле тале;
12 Sur la manoj ili vin portos, Por ke vi ne falpuŝiĝu sur ŝtono per via piedo.
ши ей те вор дуче пе мынь, ка ну кумва сэ-ць ловешть пичорул де врео пятрэ.
13 Sur leonon kaj aspidon vi paŝos, Vi piedpremos leonidon kaj drakon.
Вей пэши песте лей ши песте нэпырчь ши вей кэлка песте пуй де лей ши песте шерпь.
14 Ĉar li ekamis Min, tial Mi lin savos; Mi defendos lin, ĉar li konas Mian nomon.
„Фииндкэ Мэ юбеште”, зиче Домнул, „де ачея ыл вой избэви; ыл вой окроти, кэч куноаште Нумеле Меу.
15 Li vokos Min, kaj Mi lin aŭskultos; Mi estos kun li en mizero; Mi lin liberigos kaj honoratigos.
Кынд Мэ ва кема, ый вой рэспунде; вой фи ку ел ын стрымтораре, ыл вой избэви ши-л вой прослэви.
16 Mi satigos lin per longa vivo, Kaj aperigos al li Mian helpon.
Ыл вой сэтура ку вяцэ лунгэ ши-й вой арэта мынтуиря Мя.”
