Psalmaro 90
1 Preĝo de Moseo, homo de Dio. Mia Sinjoro, Vi estis por ni loĝejo De generacio al generacio.
A Prayer by Moses, the Man of God. Lord! a dwelling-place, hast, thou, become to us, From generation to generation:
2 Antaŭ ol la montoj naskiĝis Kaj Vi kreis la teron kaj la mondon, Kaj de eterne ĝis eterne, Vi estas Dio.
Before, the mountains, were born, Or thou hadst brought forth the earth and the world, Even, from age to age, thou, [wast] GOD.
3 Vi venigas homon al polvo; Kaj Vi diras: Revenu, homidoj.
Thou causest man to return unto dust, And hast said—Return, ye sons of Adam!
4 Ĉar mil jaroj estas en Viaj okuloj Kiel la hieraŭa tago, kiu pasis, Kaj kiel nokta gardoparto.
For, a thousand years, in thine eyes, [are], As yesterday, in that it passed away, Or [as] a watch in the night.
5 Vi forfluigas ilin torente, ili estas kiel sonĝo; Matene ili renoviĝas kiel herbo:
Thou hast snatched them away, A sleep, do they become, In the morning, [they are] like grass that shooteth up,
6 Matene ĝi floras kaj ĝermas, Vespere ĝi dehakiĝas kaj sekiĝas.
In the morning, it sprouteth and shooteth up, By the evening, it is cut down and withered.
7 Jes, ni pereas de Via kolero, Kaj de Via kolerego ni neniiĝas.
For we are consumed in thine anger, And, in thy wrath, are we dismayed;
8 Vi metis niajn malbonagojn antaŭ Vin, Nian kaŝitaĵon antaŭ la lumon de Via vizaĝo.
Thou hast set, Our iniquities before thee, Our secret near the luminary of thy face.
9 Ĉar ĉiuj niaj tagoj pasis sub Via kolero, Malaperis niaj jaroj, kiel sono.
For, all our days, decline in thy wrath, —We end our years like a sigh.
10 La daŭro de nia vivo estas sepdek jaroj, Kaj ĉe forteco okdek jaroj; Kaj ilia tuta majesto estas penado kaj suferado, Ĉar ĝi forkuras rapide kaj ni forflugas.
The days of our years, have, in them, three score years and ten, And, if, by reason of strength, they have fourscore years, Yet, their boast, is labour and sorrow, For it hath passed quickly, and we have flown away.
11 Kiu scias la forton de Via kolero, Vian timindecon kaj Vian indignon?
Who knoweth the strength of thine anger? Even, according to the fear of thee, is thy wrath!
12 Instruu nin kalkuli niajn tagojn, Por ke ni akiru saĝan koron.
How to number our days, so grant us to know, That we may win us a heart that hath wisdom.
13 Returnu Vin, ho Eternulo! Kiel longe? Kaj kompatu Viajn sklavojn.
Return, Yahweh, oh how long? And have compassion upon thy servants;
14 Satigu nin matene per Via boneco; Kaj ni kantos kaj ĝojos en la daŭro de nia tuta vivo.
Satisfy us, in the morning, with thy lovingkindness, That we may shout aloud and be glad, Throughout all our days.
15 Ĝojigu nin tiel longe, kiel Vi nin premis, Tiom da jaroj, kiom ni vidis mizeron.
Make us glad, according to, The days thou hast humbled us, The years we have seen misfortune:
16 Al Viaj sklavoj aperu Viaj faroj, Kaj Via beleco al iliaj infanoj.
Let thy work, appear unto thy servants, And, thy majesty, upon their children;
17 Kaj la favoro de la Eternulo, nia Dio, estu super ni; Kaj la faron de niaj manoj fortikigu al ni, Kaj fortikigu la faron de niaj manoj.
And let the delightfulness of Adonay our God be upon us, —And, the work of our hands, establish thou upon us, Yea, the work of our hands, establish thou it.
