Psalmaro 89
1 Instruo de Etan, la Ezraĥido. La favorfarojn de la Eternulo mi kantos eterne; De generacio al generacio mi sciigos Vian fidelecon per mia buŝo.
Ukovita pesem Etana Ezrajičana. Milosti Gospodove bodem prepeval vekomaj; od roda do roda bodem oznanjal z usti svojimi zvestobo tvojo.
2 Ĉar mi diris: Por eterne estas fundamentita la boneco, En la ĉielo estas fortikigita Via fideleco.
Ker preverjen sem, da se bode vekomaj slavila milost tvoja; v samih nebesih bodeš utrdil zvestobo svojo, s katero si rekel:
3 Mi faris interligon kun Mia elektito. Mi ĵuris al David, Mia sklavo:
Sklenil sem zavezo z izvoljenim svojim, prisegel sem Davidu, svojemu hlapcu.
4 Por eterne Mi fortikigos vian semon, Kaj Mi konstruis vian tronon por ĉiuj generacioj. (Sela)
Da bodem na vekomaj utrdil seme tvoje in stavil prestol tvoj od roda do roda.
5 Kaj la ĉielo gloras Viajn miraklojn, ho Eternulo, Kaj Vian fidelecon en la anaro de la sanktuloj.
Zatorej slavé nebesa čudovito delo tvoje, Gospod; in zvestobo tvojo v zboru svetnikov.
6 Ĉar kiu en la ĉielo estas egala al la Eternulo? Kiu estas simila al la Eternulo inter la potenculoj?
Kdo namreč naj se enako čisla v gornjem oblaku Gospodu; primerja se Gospodu med sinovi mogočnih?
7 Dio estas potenca en la anaro de la sanktuloj, Kaj timinda por ĉiuj, kiuj Lin ĉirkaŭas.
Bog mogočni je strašán v zboru svetnikov, in čestit nad vse, kar ga obdaja.
8 Ho Eternulo, Dio Cebaot, Kiu estas potenca kiel Vi, ho Eternulo? Kaj Via fideleco estas en ĉio, kio Vin ĉirkaŭas.
O Gospod, Bog vojnih krdél, kdo je tebi enako mogočen, Gospod? Ker zvestoba tvoja te ogrinja!
9 Vi regas la malkvietecon de la maro; Kiam leviĝas ĝiaj ondoj, Vi ilin kvietigas.
Ti gospoduješ nad morja ponosom; ko se spenjajo valovi njegovi, ti jih krotiš.
10 Vi faligis Rahabon, kiel mortigiton; Per Via forta brako Vi diskurigis Viajn malamikojn.
Ti si zdrobil, kakor prebodenega, Egipčana; z roko svoje moči si razkropil sovražnike svoje.
11 Al Vi apartenas la ĉielo, kaj ankaŭ al Vi apartenas la tero; La universon, kaj ĉion, kio ĝin plenigas, Vi fondis.
Tvoja so nebesa in tvoja zemlja; vesoljni svet in česar je poln ustanovil si tí.
12 La nordon kaj la sudon Vi kreis; Tabor kaj Ĥermon prikantas Vian nomon.
Sever in jug, katera si ti ustvaril, Tabor in Hermon prepevajo o imenu tvojem.
13 Vi havas brakon kun forto; Potenca estas Via mano, alta estas Via dekstra.
Ti imaš roko z močjo; krepka je tvoja roka, vzvišena desnica tvoja.
14 Virto kaj justeco estas la fundamento de Via trono; Boneco kaj vero iras antaŭ Via vizaĝo.
Pravica in sodba sta za prebivališče tvojemu prestolu; milost in zvestoba hodita pred tvojim obličjem.
15 Feliĉa estas la popolo, kiu konas trumpetadon; Ho Eternulo, en la lumo de Via vizaĝo ili marŝas;
Blagor ljudstvu, katero pozna trombe glas, hodi v svetlobi obličja tvojega, Gospod!
16 Pro Via nomo ili ĝojas la tutan tagon, Kaj ili fieras pro Via justeco.
V imenu tvojem radujejo se ves dan, in dvigujejo se v pravici tvoji.
17 Ĉar Vi estas la beleco de ilia forto; Kaj pro Via favoro altiĝas nia korno.
Ker slava si njih móči, in po blagovoljnosti tvoji dviguje se naš rog.
18 Ĉar de la Eternulo estas nia ŝildo, Kaj de la Sanktulo de Izrael estas nia reĝo.
Gospod namreč je naš ščit in svetnika Izraelovega, našega kralja.
19 Tiam Vi parolis en vizio al Viaj fideluloj, Kaj Vi diris: Mi sendis helpon al heroo, Mi altigis elektiton el la popolo.
Tedaj si v prikazni nagovoril njega, kateremu milost deliš, ter mu rekel: "Pomoč sem napravil zoper močnega, povzdignil izvoljenega iz ljudstva.
20 Mi trovis Davidon, Mian sklavon, Per Mia sankta oleo Mi lin ŝmiris.
Našel sem Davida, svojega hlapca; pomazilil sem ga sè svetim oljem svojim.
21 Mia mano lin subtenos, Kaj Mia brako lin fortikigos.
Z njim bodi stanovitna roka moja, in dlan moja naj ga krepča.
22 Ne venkos lin malamiko, Kaj malbonagulo lin ne premos.
Ne bode ga stiskal sovražnik, in krivici udani ga ne ne bode žalil.
23 Kaj Mi disbatos antaŭ lia vizaĝo liajn malamikojn, Kaj liajn malamantojn Mi frapos.
Temuč starem izpred njegovega obličja neprijatelje njegove, in sovražnike udarim.
24 Kaj Mia fideleco kaj Mia favoro estas kun li; Kaj per Mia nomo altiĝos lia korno.
Tako mu bode pomagala zvestoba moja in milost moja, da se bode v mojem imenu povzdignil rog njegov.
25 Kaj Mi etendos super la maron lian brakon Kaj super la riverojn lian dekstran manon.
Ker nad morje položim roko njegovo, in nad reke njegovo desnico.
26 Li vokos Min: Vi estas mia patro, Mia Dio, kaj la roko de mia savo.
On me bode klical: Ti oče moj; Bog moj mogočni in skala blaginje moje!
27 Kaj Mi faros lin unuenaskito, Ĉefo super la reĝoj de la tero.
In jaz ga postavim za prvorojenca, povišanega nad zemeljske kralje.
28 Por ĉiam Mi konservos al li Mian favoron; Kaj Mia interligo kun li estos fidela.
Vekomaj mu ohranim milost svojo, in zaveza moja mu bode zvesta.
29 Kaj lian semon Mi faros eterna, Kaj lian tronon longedaŭra kiel la ĉielo.
In vekomaj postavim seme njegovo in prestol njegov kakor so dnevi nebeški.
30 Se liaj filoj forlasos Mian instruon Kaj ne iros laŭ Miaj leĝoj;
Ako zapusté sinovi njegovi zakon moj, ne bodo hodili v sodbah mojih,
31 Se Miajn decidojn ili malplenumos Kaj Miajn ordonojn ili ne observos:
Ako oskrunijo postave moje, in se ne držé zapovedi mojih:
32 Tiam Mi per bastono punos ilian pekon Kaj per batoj ilian krimon;
Obiskal bodem sè šibo njih pregreho; z udarci njih krivico.
33 Sed Mian favoron Mi ne forprenos de li, Kaj Mian fidelecon Mi ne perfidos;
Milosti pa svoje mu ne odtegnem, in lagal ne bodem zoper zvestobo svojo.
34 Mi ne malplenumos Mian interligon, Kaj tion, kio eliris el Mia buŝo, Mi ne ŝanĝos.
Oskrunil ne bodem zaveze svoje, ne izpremenil ust svojih besede.
35 Unu aferon Mi ĵuris per Mia sankteco: Mi ne perfidos al David;
Enkrat sem prisegel pri svetosti svoji, Davidu ne bodem lagal:
36 Lia semo estos eterna, Kaj lia trono estos kiel la suno antaŭ Mi.
Da bode večno seme njegovo, in prestol njegov kakor solnce pred mano.
37 Kiel la luno, ĝi staros eterne, Kaj kiel la atestulo en la ĉielo ĝi estos fidinda. (Sela)
Kakor luna bode stanoviten vekomaj, in kakor priče zveste na gornjem oblaku."
38 Sed nun Vi forpuŝis kaj malestimis, Vi koleris Vian sanktoleiton.
Ti pa si zavrgel in zaničeval; razsrdil si se proti maziljencu svojemu.
39 Vi disigis la interligon kun Via sklavo, Ĵetis sur la teron lian kronon.
Zaničeval si hlapca svojega zavezo, oskrunil in vrgel na tla venčanje njegovo.
40 Vi detruis ĉiujn liajn barilojn, Ruinigis liajn fortikaĵojn.
Podrl si vse ograje njegove; trdnjave njegove si izpostavil razdrobljenju.
41 Prirabas lin ĉiuj pasantoj; Li fariĝis mokataĵo por siaj najbaroj.
Plenili so ga vsi popotniki, v zasramovanje je sosedom svojim.
42 Vi altigis la dekstran manon de liaj malamikoj, Vi ĝojigis ĉiujn liajn kontraŭulojn.
Povzdignil si sovražnikov njegovih desnico, razveselil vse neprijatelje njegove.
43 Vi returnis la tranĉon de lia glavo, Kaj ne subtenis lin en la milito.
Skrhal si tudi meča njegovega ostrino, in utrdil ga nisi v vojski.
44 Vi forigis lian brilon, Kaj lian tronon Vi ĵetis sur la teron.
Storil si, da mine bleščoba njegova, in prestol njegov si pahnil na tla.
45 Vi mallongigis la tagojn de lia juneco, Vi kovris lin per honto. (Sela)
Okrajšal si dnî mladosti njegove; pokril si ga sè sramoto.
46 Ĝis kiam, ho Eternulo, Vi kaŝos Vin senĉese Kaj Via kolerego brulos kiel fajro?
Doklej, Gospod? bodeš li se skrival vekomaj? gorela bode kakor ogenj jeza tvoja?
47 Ho, rememoru, kia estas la daŭro de mia vivo, Por kia vantaĵo Vi kreis ĉiujn homidojn.
Spomni se mene, kako sem kratkih dni, kaj bi bil zastonj ustvaril vse otroke človeške?
48 Kiu homo vivas kaj neniam vidos morton, Savos sian animon de la mano de Ŝeol? (Sela) (Sheol h7585)
Kateri mož bi živel tako, da ne izkusi smrti, reši se sam groba? (Sheol h7585)
49 Kie estas Viaj antaŭaj favorfaroj, mia Sinjoro, Pri kiuj Vi ĵuris al David per Via fideleco?
Kje so milosti one nekdanje, Gospod, katere si bil prisegel Davidu po zvestobi svoji?
50 Rememoru, mia Sinjoro, la malhonoron de Viaj sklavoj, Kiun mi portas en mia brusto de ĉiuj multaj popoloj,
Spomni se, Gospod, sramote hlapcev svojih, da nosim v naročji svojem zasramovanje vseh ljudstev največjih,
51 Kaj per kiu malhonoras Viaj malamikoj, ho Eternulo, Per kiu ili malhonoras la paŝosignojn de Via sanktoleito.
S katerim so sramotili sovražniki tvoji, Gospod, s katerim so sramotili maziljenca tvojega stopinje.
52 Glorata estu la Eternulo eterne. Amen, kaj Amen!
Slava Gospodu vekomaj, zgódi se, še enkrat, zgódi se!
