< Psalmaro 87 >

1 De la Koraĥidoj. Psalmo-kanto. Lia fundamento estas sur la sanktaj montoj.
Hátt á hinu heilaga fjalli, stendur Jerúsalem, borg Guðs –
2 La Eternulo amas la pordegojn de Cion Pli ol ĉiujn loĝejojn de Jakob.
borgin sem hann elskar öllum borgum framar.
3 Gloraĵojn Li rakontas pri vi, ho urbo de Dio. (Sela)
Vel er um þig talað, þú borg Guðs!
4 Mi parolas al miaj konatoj pri Egiptujo kaj Babel, Ankaŭ pri Filiŝtujo kaj Tiro kun Etiopujo: Jen tiu tie naskiĝis.
Ef ég í vinahópi minnist á Egyptaland eða Babýlon, Filisteu eða Týrus eða hið fjarlæga Bláland, þá hrósa þeir sér sem fæddir eru á þessum stöðum.
5 Sed pri Cion oni diras: Tiu kaj tiu tie naskiĝis, Kaj Li, la Plejaltulo, ĝin fortikigas.
En mestur heiður fylgir Jerúsalem! Hún er móðirin og gott er að vera fæddur þar! Hann, hinn hæsti Guð, mun sjálfur vernda hana.
6 La Eternulo notos, enskribante la popolojn: Ĉi tiu tie naskiĝis. (Sela)
Þegar Drottinn lítur yfir þjóðskrárnar, mun hann merkja við þá sem hér eru fæddir!
7 Kaj la kantistoj kaj muzikistoj: Ĉiuj miaj fontoj estas en Vi.
Á hátíðum og tyllidögum munu menn syngja: „Jerúsalem, uppsprettur lífs míns eru í þér!“

< Psalmaro 87 >