< Psalmaro 83 >
1 Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!
En Psalmvisa Assaphs. Gud, tig dock icke så, och var dock icke så stilla; Gud, lid det dock icke så.
2 Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.
Ty si, dine fiender rasa, och de som dig hata, sätta upp hufvudet.
3 Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.
De hafva listig anslag emot ditt folk, och rådslå emot dina fördolda.
4 Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.
Kommer, säga de, låter oss utrota dem, så att de intet folk äro; att på Israels namn icke skall mer tänkt varda.
5 Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:
Ty de hafva förenat sig med hvarannan, och ett förbund emot dig gjort:
6 La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,
De Edomeers hyddor, och de Ismaeliters, de Moabiters, och Hagariters,
7 Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;
De Gebaliters, Ammoniters, och Amalekiters, de Philisteers, samt med dem i Tyro.
8 Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. (Sela)
Assur hafver ock gifvit sig till dem, och hjelpa Lots barnom. (Sela)
9 Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,
Gör dem såsom de Midianiter, såsom Sisera, såsom Jabin vid den bäcken Kison;
10 Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.
Hvilke förderfvade vordo vid Endor, och vordo till träck på jordene.
11 Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,
Gör deras Förstar såsom Oreb och Seeb; alle deras öfverstar, såsom Seba och Zalmunna;
12 Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!
De der säga: Vi vilje intaga Guds hus.
13 Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.
Min Gud, gör dem såsom en hvärfvel, och såsom strå för väder,
14 Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,
Såsom en eld, den skog förbränner, och såsom en låga, den berg upptänder.
15 Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.
Alltså förfölj dem med ditt väder, och förskräck dem med ditt oväder.
16 Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.
Gör deras ansigten fulla med blygd, att de efter ditt Namn. Herre, söka måste;
17 Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.
Skämme sig, och förskräckes alltid ju mer och mer, och till skam komme, och förgås.
18 Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.
Så skola de förnimma, att du med ditt Namn heter Herre allena, och den Högste i allo verldene.