< Psalmaro 83 >

1 Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!
Una canción. Un salmo de Asaf. Dios, no guardes silencio. No te quedes callado, y no te quedes quieto, Dios.
2 Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.
Porque, he aquí, tus enemigos están agitados. Los que te odian han levantado la cabeza.
3 Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.
Conspiran con astucia contra tu pueblo. Conspiran contra tus seres queridos.
4 Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.
“Vamos”, dicen, “destruyámoslos como nación, para que el nombre de Israel no sea más recordado”.
5 Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:
Porque han conspirado juntos con una sola mente. Forman una alianza contra ti.
6 La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,
Las tiendas de Edom y de los ismaelitas; Moab, y los Hagritas;
7 Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;
Gebal, Amón y Amalec; Filistea con los habitantes de Tiro;
8 Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. (Sela)
También Asiria se une a ellos. Han ayudado a los hijos de Lot. (Selah)
9 Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,
Haz con ellos lo que hiciste con Madián, como a Sísara, como a Jabín, en el río Cisón;
10 Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.
que perecieron en Endor, que se convirtió en estiércol para la tierra.
11 Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,
Haz que sus nobles sean como Oreb y Zeeb, sí, todos sus príncipes como Zebah y Zalmunna,
12 Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!
que dijo: “Tomemos posesión de las tierras de pastoreo de Dios”.
13 Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.
Dios mío, haz que sean como una planta rodadora, como paja ante el viento.
14 Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,
Como el fuego que quema el bosque, como la llama que incendia las montañas,
15 Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.
así que persíguelos con tu tempestad, y aterrorízalos con tu tormenta.
16 Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.
Llena sus rostros de confusión, para que busquen tu nombre, Yahvé.
17 Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.
Que queden desilusionados y consternados para siempre. Sí, que se confundan y perezcan;
18 Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.
para que sepan que sólo tú, cuyo nombre es Yahvé, eres el Altísimo sobre toda la tierra.

< Psalmaro 83 >