< Psalmaro 83 >

1 Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!
Una canción. Un salmo de Asaf. ¡Por favor, no permanezcas en silencio, Dios! ¡No puedes permanecer inmóvil! Dios, ¡No te quedes callado!
2 Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.
¿No escuchas el rugido de tus enemigos? ¿No ves cómo los que te odian levantan sus cabezas desafiantemente?
3 Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.
Inventan planes astutos para conspirar contra tu pueblo; traman cosas contra los que atesoras.
4 Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.
Dicen, “¡Vamos! Destruyamos su nación para que el nombre ‘Israel’ sea completamente olvidado”.
5 Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:
Todos ellos están de acuerdo en su conspiración; han hecho un trato para atacarte—
6 La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,
el pueblo de Edom, los Ismaelitas, Moab, y los ismaelitas;
7 Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;
el pueblo de Gebal y Ammon y Amalek, Filistea, y los habitantes de Tiro.
8 Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. (Sela)
Asiria también se les ha unido, se ha aliado con los descendientes de Lot. (Selah)
9 Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,
Hazles lo que le hiciste a Madián, lo que le hiciste a Sisera y Jabin y el río Kishon.
10 Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.
Fueron destruidos en Endor y se convirtieron en estiércol para fertilizar la tierra.
11 Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,
Haz a sus líderes como Oreb y Zeeb; todos sus gobernadores como Zeba y Zalmuna,
12 Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!
porque ellos dijeron, “¡Tomemos los pastos de Dios para nosotros mismos!”
13 Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.
Dios mío, hazlos como torbellinos que giran, como pajas arrasadas por el viento.
14 Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,
Como fuego que quema el bosque, como una lama que le prende fuego a las montañas,
15 Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.
de la misma forma, derríbalos con tu tormenta, aterrorízalos con tu torbellino.
16 Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.
¡Avergüénzalos con la derrota para que vengan a ti, Señor!
17 Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.
¡Avergüénzalos! ¡Aterrorízalos para siempre, para que mueran en desgracia!
18 Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.
Permite que entiendan que solo tú, llamado el Señor, eres el gran Altísimo que rige sobre la tierra.

< Psalmaro 83 >