< Psalmaro 83 >
1 Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!
Ein Lied, ein Psalm Asaphs. Gott sei dir nicht stille, schweige nicht, raste nicht, o Gott!
2 Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.
Denn siehe, Deine Feinde toben; und das Haupt erheben, die Dich hassen.
3 Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.
Wider Dein Volk handeln sie insgeheim mit Arglist, und ratschlagen wider die, so Du verdeckst.
4 Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.
Sie sagen: Kommt, wir schaffen sie weg, daß sie keine Völkerschaft mehr sind, und des Namens Israels nicht mehr gedacht werde.
5 Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:
Denn sie ratschlagen miteinander im Herzen und schließen wider Dich einen Bund,
6 La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,
Die Zelte Edoms und die Ismaeliter, Moab und die Hagriter,
7 Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;
Gebal und Ammon und Amalek, Philistäa mit denen, die in Tyrus wohnen;
8 Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. (Sela)
Auch Assur hängt ihnen an, ein Arm sind sie den Söhnen Lots. (Selah)
9 Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,
Tue ihnen, wie Midjan, wie dem Sisera, wie Jabin im Bachtal Kischon.
10 Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.
Sie wurden in Endor vernichtet, wurden zum Dünger auf dem Boden.
11 Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,
Mache ihre Edlen wie Oreb und wie Seeb, und wie Sebach und wie Zalmunna, alle ihre Gesalbten;
12 Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!
Sie, die da sagen: Lasset uns einnehmen für uns Gottes Wohnplätze.
13 Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.
Mache sie, mein Gott, wie Wirbelstaub, wie Spreu vor dem Winde;
14 Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,
Wie Feuer den Wald verbrennt, und wie die Flamme, die Berge entflammt,
15 Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.
So setze ihnen nach mit Deinem Wetter, und mit Deinem Sturmwind mache sie bestürzt.
16 Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.
Fülle ihr Gesicht mit Unehre, und lasse sie, Jehovah, Deinen Namen suchen.
17 Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.
Lasse sie beschämt und bestürzt werden fort und fort, und lasse sie erröten und vergehen.
18 Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.
Und sie sollen erkennen, daß Du, Dein Name, Jehovah, allein der Allerhöchste bist auf der ganzen Erde.