Psalmaro 83

1 Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!

Cantique et Psaume d'Asaph. Ô Dieu! ne garde point le silence, ne te tais point, et ne te tiens point en repos, [ô Dieu Fort!]

2 Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.

Car voici, tes ennemis bruient; et ceux qui te haïssent ont levé la tête.

3 Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.

Ils ont consulté finement en secret contre ton peuple, et ils ont tenu conseil contre ceux qui se sont retirés vers toi pour se cacher.

4 Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.

Ils ont dit: venez, et détruisons-les, en sorte qu'ils ne soient plus une nation, et qu'on ne fasse plus mention du nom d'Israël.

5 Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:

Car ils ont consulté ensemble d'un même esprit; ils ont fait alliance contre toi.

6 La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,

Les tentes des Iduméens, des Ismaélites, des Moabites, et des Hagaréniens;

7 Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;

les Guébalites, les Hammonites, les Hamalécites, et les Philistins, avec les habitants de Tyr.

8 Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. (Sela)

Assur aussi s'est joint avec eux; ils ont servi de bras aux enfants de Lot: (Sélah)

9 Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,

Fais-leur comme tu fis à Madian, comme à Sisera, [et] comme à Jabin, auprès du torrent de Kison;

10 Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.

Qui furent défaits à Hen-dor, et servirent de fumier à la terre.

11 Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,

Fais que les principaux d'entr'eux soient comme Horeb, et comme Zéeb; et que tous leurs Princes soient comme Zébah et Tsalmunah;

12 Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!

Parce qu'ils ont dit: conquérons-nous les habitations agréables de Dieu.

13 Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.

Mon Dieu! rends-les semblables à une boule, et au chaume chassé par le vent;

14 Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,

Comme le feu brûle une forêt, et comme la flamme embrase les montagnes.

15 Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.

Poursuis-les ainsi par ta tempête, et épouvante-les par ton tourbillon.

16 Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.

Couvre leurs visages d'ignominie, afin qu'on cherche ton Nom, ô Eternel!

17 Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.

Qu'ils soient honteux et épouvantés à jamais, qu'ils rougissent, et qu'ils périssent;

18 Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.

Afin qu'on connaisse que toi seul, qui as nom l’Eternel, es Souverain sur toute la terre.