Psalmaro 83

1 Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!

Cantique et Psaume d'Asaph. O Dieu, qui sera semblable à toi? Ne garde point le silence, ô Dieu, ne te tiens pas en repos.

2 Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.

Car voilà que tes ennemis ont crié, et que ceux qui te haïssent ont levé la tête.

3 Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.

Ils ont formé de perfides conseils, ils ont conspiré contre tes saints;

4 Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.

Ils ont dit: Venez, et bouleversons-les; qu'ils ne soient plus une nation, et que l'on ne se souvienne plus du nom d'Israël.

5 Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:

Ils ont délibéré unanimement; ils ont fait ensemble alliance contre toi:

6 La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,

Les tentes des Iduméens, et les Ismaélites, et Moab, et les Agaréniens,

7 Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;

Et Gébal, et Ammon, et Amalec, et les étrangers avec les habitants de Tyr;

8 Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. (Sela)

Assur aussi est venu avec eux; ils sont les champions des fils de Lot.

9 Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,

Fais-leur comme à Madian et Sisara, et comme à Jabin au torrent de Cison.

10 Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.

Ils furent détruits à Endor; ils devinrent comme le fumier de la terre.

11 Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,

Traite leurs princes comme Oreb et Zeb, et Zébée et Salmana, tous leurs princes,

12 Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!

Qui ont dit: Possédons en héritage le sanctuaire de Dieu.

13 Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.

Mon Dieu, fais qu'ils soient comme une roue, comme la paille devant la face du vent.

14 Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,

Tel un feu brûle la forêt; telle une flamme incendie les montagnes:

15 Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.

Ainsi tu les poursuis de ta tempête, et tu les trouble en ta colère.

16 Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.

Remplis leur face d'ignominie, et ils cherchent ton nom, Seigneur.

17 Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.

Qu'ils rougissent de honte et soient remplis de trouble dans les siècles des siècles; qu'ils soient confondus, et qu'ils périssent.

18 Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.

Et qu'ils connaissent que ton nom est le Seigneur, et que seul tu es le Très-Haut sur toute la terre.