Psalmaro 83
1 Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!
A SONG. A PSALM OF ASAPH. O God, let there be no silence to You, Do not be silent, nor be quiet, O God.
2 Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.
For behold, Your enemies roar, And those hating You have lifted up the head,
3 Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.
They take crafty counsel against Your people, And consult against Your hidden ones.
4 Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.
They have said, “Come, and we cut them off from [being] a nation, And the name of Israel is not remembered anymore.”
5 Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:
For they consulted in heart together, They make a covenant against You,
6 La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,
Tents of Edom, and Ishmaelites, Moab, and the Hagarenes,
7 Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;
Gebal, and Ammon, and Amalek, Philistia with inhabitants of Tyre,
8 Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. (Sela)
Asshur is also joined with them, They have been an arm to sons of Lot. (Selah)
9 Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,
Do to them as Midian, As Sisera, as Jabin, at the Brook of Kishon.
10 Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.
They were destroyed at Endor, They were dung for the ground!
11 Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,
Make their nobles as Oreb and as Zeeb, And as Zebah and Zalmunna—all their princes,
12 Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!
Who have said, “Let us occupy the pastures of God for ourselves.”
13 Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.
O my God, make them as a rolling thing, As stubble before wind.
14 Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,
As a fire burns a forest, And as a flame sets hills on fire,
15 Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.
So You pursue them with Your whirlwind, And trouble them with Your windstorm.
16 Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.
Fill their faces [with] shame, And they seek Your Name, O YHWH.
17 Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.
They are ashamed and troubled forever, Indeed, they are confounded and lost.
18 Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.
And they know that You—Your Name [is] YHWH—By Yourself [are] the Most High over all the earth!
