< Psalmaro 83 >
1 Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!
A song. A Psalm of Asaph. O God, be not silent; be not speechless; be not still, O God.
2 Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.
See how Your enemies rage, how Your foes have reared their heads.
3 Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.
With cunning they scheme against Your people and conspire against those You cherish,
4 Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.
saying, “Come, let us erase them as a nation; may the name of Israel be remembered no more.”
5 Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:
For with one mind they plot together, they form an alliance against You—
6 La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,
the tents of Edom and the Ishmaelites, of Moab and the Hagrites,
7 Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;
of Gebal, Ammon, and Amalek, of Philistia with the people of Tyre.
8 Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. (Sela)
Even Assyria has joined them, lending strength to the sons of Lot.
9 Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,
Do to them as You did to Midian, as to Sisera and Jabin at the River Kishon,
10 Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.
who perished at Endor and became like dung on the ground.
11 Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,
Make their nobles like Oreb and Zeeb, and all their princes like Zebah and Zalmunna,
12 Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!
who said, “Let us possess for ourselves the pastures of God.”
13 Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.
Make them like tumbleweed, O my God, like chaff before the wind.
14 Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,
As fire consumes a forest, as a flame sets the mountains ablaze,
15 Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.
so pursue them with Your tempest, and terrify them with Your storm.
16 Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.
Cover their faces with shame, that they may seek Your name, O LORD.
17 Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.
May they be ever ashamed and terrified; may they perish in disgrace.
18 Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.
May they know that You alone, whose name is the LORD, are Most High over all the earth.