< Psalmaro 83 >

1 Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!
Asaph kah Tingtoeng Laa Pathen aw, nang taengah dingsueknah tal nim. Pathen aw omlip boel lamtah mong boeh.
2 Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.
Na thunkha rhoek loh hue a sak tih na lunguet rhoek loh lu a dangrhoek uh soeh ke.
3 Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.
Na pilnam te baecenol neh muet uh tih na khoem rhoek taengah uento uh thae.
4 Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.
Anmih vik loh, “Halo uh lamtah namtom bangla amih ke thup sih. Te daengah ni Israel ming a thoelh uh voel pawt eh?,” a ti uh.
5 Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:
Nang kah a voel ah lungbuei thikat la toidal uh thae tih moi aka bop rhoek tah,
6 La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,
Edom dap rhoek neh Moab Ishmael, Hagri,
7 Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;
Gebal, Ammon, Philistia Amalek, neh Tyre kah khosa hmaih rhoek,
8 Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. (Sela)
Amih te Assyria loh a koei pataeng tih Lot koca ham bantha la coeng uh. (Selah)
9 Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,
Amih te Kishon soklong kah Midian, Sisera neh Jabin bangla saii lah.
10 Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.
Endor ah mitmoeng uh tih diklai ah aek la poeh uh.
11 Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,
Amih kah hlangcong rhoek te Oreb neh Zeeb, Zebah bangla, a boeimang boeih te Zalmunna bangla khueh lah.
12 Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!
Amih loh, “Pathen kah toitlim te mamih ham huul uh sih,” a ti uh.
13 Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.
Ka Pathen aw amih te humhae bangla, khohli hmai kah divawt bangla khueh lah.
14 Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,
Hmai loh duup a dom tih hmaisai loh tlang a hlawp bangla han coeng sak.
15 Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.
Amih te na hlipuei neh hloem van lamtah amih te na cangpalam neh let sak lah.
16 Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.
Amih maelhmai te yah bai lamtah BOEIPA nang ming te toem uh saeh.
17 Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.
Amih te yahpok uh saeh lamtah let uh saeh. A yoeyah la a hmai tal uh saeh lamtah milh uh saeh.
18 Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.
Te dongah diklai pum ah nang tah na ming Yahweh tih, namah bueng te Sangkoek tila ming uh saeh.

< Psalmaro 83 >