< Psalmaro 82 >

1 Psalmo de Asaf. Dio stariĝis en Dia anaro; Inter la dioj Li juĝas.
Asaf yazghan küy: — Xuda Öz ilahiy mejliside turup riyasetchilik qilidu, U ilahlar arisida höküm chiqiridu;
2 Ĝis kiam vi juĝos maljuste, Kaj privilegios la personojn de malvirtuloj? (Sela)
— Qachan’ghiche siler naheq höküm chiqirisiler, Qachan’ghiche rezillerge yüz-xatire qilisiler? (Sélah)
3 Estu justaj al malriĉulo kaj orfo; Rilate afliktiton kaj senhavulon estu virtaj.
Gadaylar we yétim-yésirlarning dewasini soranglar, Ézilgenler hem hajetmenlerge adaletni körsitinglar;
4 Liberigu malriĉulon kaj mizerulon; El la mano de malvirtulo ilin savu.
Miskinler hem namratlarni qutquzunglar, Ularni rezillerning changgilidin azad qilinglar!
5 Ili ne scias kaj ne komprenas, En mallumo ili marŝas; Ekŝanceliĝis ĉiuj fundamentoj de la tero.
Ular bularni bilmey we chüshenmey zulmette kézip yürmekte, Shunga yerning ulliri tewrenmekte.
6 Mi diris: Vi estas dioj, Kaj ĉiuj vi estas filoj de la Plejaltulo;
Men éyttim: — «Siler ilahlarsiler, Hemminglar Hemmidin Aliy Bolghuchining oghulliri siler;
7 Sed vi mortos, kiel homoj, Kaj vi falos, kiel ĉiu el la potenculoj.
Shundaq bolsimu siler insan’gha oxshash ölisiler, Herqandaq emir-begke oxshashla yiqilisiler».
8 Leviĝu, ho Dio, juĝu la teron; Ĉar Vi heredas ĉiujn popolojn.
— Turghin, i Xuda, yer-yüzini soraq qilghaysen! Chünki Sen barliq ellerge waris bolghuchisen!

< Psalmaro 82 >