< Psalmaro 82 >

1 Psalmo de Asaf. Dio stariĝis en Dia anaro; Inter la dioj Li juĝas.
Mijohañe am-pivo­rim-panalolahy t’i Andrianañahare; mizaka añivom-pizaka eo.
2 Ĝis kiam vi juĝos maljuste, Kaj privilegios la personojn de malvirtuloj? (Sela)
Pak’ombia ty mbe izakà’ areo ami’ty tsy hiti’e, hañonjonañe o tsivokatseo? Selà
3 Estu justaj al malriĉulo kaj orfo; Rilate afliktiton kaj senhavulon estu virtaj.
Meo tò o rarakeo naho o bode-raeo; tohaño ty zo’ o poie’eo naho o misotrio.
4 Liberigu malriĉulon kaj mizerulon; El la mano de malvirtulo ilin savu.
Hahao o mahàtrao naho o malorèo; avotsoro am-pità’ o lo-tserekeo.
5 Ili ne scias kaj ne komprenas, En mallumo ili marŝas; Ekŝanceliĝis ĉiuj fundamentoj de la tero.
Tsy mahilala iereo, naho tsy mahafohiñe, mirere­rere añ’ieñe ao avao; fa naveve iaby o faha’ ty tane toio.
6 Mi diris: Vi estas dioj, Kaj ĉiuj vi estas filoj de la Plejaltulo;
Nanao ty hoe iraho: Mpizaka nahareo songa anak’ i Andindimoneñey.
7 Sed vi mortos, kiel homoj, Kaj vi falos, kiel ĉiu el la potenculoj.
Fe hikoromake hoe ondaty avao, hikorovoke manahake ty raike amo roandriañeo.
8 Leviĝu, ho Dio, juĝu la teron; Ĉar Vi heredas ĉiujn popolojn.
Miongaha, ry Andrianañahare, zakao ty tane toy, fa kila ho lovae’o o fifeheañeo.

< Psalmaro 82 >