< Psalmaro 82 >

1 Psalmo de Asaf. Dio stariĝis en Dia anaro; Inter la dioj Li juĝas.
Gud staar i Guds Menighed; han dømmer midt iblandt Guder.
2 Ĝis kiam vi juĝos maljuste, Kaj privilegios la personojn de malvirtuloj? (Sela)
Hvor længe ville I dømme Uret og anse de ugudeliges Personer? (Sela)
3 Estu justaj al malriĉulo kaj orfo; Rilate afliktiton kaj senhavulon estu virtaj.
Skaffer den ringe og den faderløse Ret; hjælper den elendige og den arme til Retfærdighed!
4 Liberigu malriĉulon kaj mizerulon; El la mano de malvirtulo ilin savu.
Redder den ringe og den fattige; udfrier ham af de ugudeliges Haand!
5 Ili ne scias kaj ne komprenas, En mallumo ili marŝas; Ekŝanceliĝis ĉiuj fundamentoj de la tero.
De skønne ikke og forstaa ikke, de vandre i Mørke; alle Jordens Grundpiller ryste.
6 Mi diris: Vi estas dioj, Kaj ĉiuj vi estas filoj de la Plejaltulo;
Jeg har sagt: I ere Guder, og I ere alle den Højestes Sønner.
7 Sed vi mortos, kiel homoj, Kaj vi falos, kiel ĉiu el la potenculoj.
Men I skulle dø som Mennesker, og som en af Fyrsterne skulle I falde.
8 Leviĝu, ho Dio, juĝu la teron; Ĉar Vi heredas ĉiujn popolojn.
Gud! gør dig rede, døm Jorden; thi du skal tage Arv iblandt alle Hedninger.

< Psalmaro 82 >