Psalmaro 81

1 Al la ĥorestro. Por la gitito. De Asaf. Laŭte kantu al Dio, nia forto; Ĝoje kriu al la Dio de Jakob.

Canten con gozo a ʼElohim, Fortaleza nuestra. Aclamen con júbilo al ʼElohim de Jacob.

2 Sonigu kanton, donu tamburinon, Ĉarman harpon, kaj psalteron.

Eleven un canto, batan el pandero, la suave lira y el arpa.

3 Muziku per korno en novmonato, Je la plenluno, en la tago de nia festo.

Soplen la corneta en la Nueva Luna en el día de nuestra fiesta,

4 Ĉar ĝi estas leĝo por Izrael Kaj ordono de la Dio de Jakob.

Porque estatuto es para Israel, Ordenanza del ʼElohim de Jacob.

5 Li aranĝis ĝin kiel ateston por Jozef, Kiam Li eliris kontraŭ la landon Egiptan. Lingvon, kiun mi ne konas, mi aŭdis:

Lo estableció como testimonio en José Cuando salió de la tierra de Egipto. Escuché un lenguaje que no conocía.

6 Mi liberigis lian dorson de ŝarĝo, Liaj manoj liberiĝis de korboj.

Quité su hombro de debajo de la carga. Sus manos fueron libradas del peso de los cestos.

7 En la mizero vi vokis, kaj Mi vin helpis; Mi respondis al vi en mistera loko de tondro; Mi esploris vin ĉe la akvo de Malpaco. (Sela)

En la angustia clamaste, Y Yo te rescaté. Te respondí en el secreto del trueno. Te probé junto al agua de Meriba. (Selah)

8 Aŭdu, ho Mia popolo, Mi atestos al vi; Ho Izrael, se vi Min aŭskultus!

Escucha, pueblo mío, y te amonestaré. Oh Israel, si me escuchas,

9 Ne estu ĉe vi alia dio; Kaj ne adoru fremdan dion.

Que no haya en medio de ti ʼelohim extraño, Ni adores algún ʼelohim extranjero.

10 Mi estas la Eternulo, via Dio, Kiu elkondukis vin el la lando Egipta; Malfermu larĝe vian buŝon, kaj Mi ĝin plenigos.

Yo soy Yavé, Tu ʼElohim, El que te sacó de la tierra de Egipto. ¡Abre tu boca, y Yo la llenaré!

11 Sed Mia popolo ne aŭskultis Mian voĉon, Izrael ne obeis Min.

Pero mi pueblo no escuchó mi voz. Israel no me obedeció.

12 Kaj Mi lasis ilin al la kaprico de ilia koro, Ke ili iru laŭ siaj intencoj.

Por eso los entregué a la dureza de su corazón, Para que anduvieran según sus propios designios.

13 Ho, se Mia popolo aŭskultus Min, Se Izrael irus per Miaj vojoj!

¡Oh, si mi pueblo me escuchara! ¡Que Israel anduviera en mis caminos!

14 Rapide Mi faligus iliajn malamikojn, Kaj kontraŭ iliajn premantojn Mi direktus Mian manon.

Prontamente Yo sometería a sus enemigos Y volvería mi mano contra sus adversarios.

15 La malamantoj de la Eternulo humiliĝus antaŭ Li, Kaj ilia bonstato estus eterna.

Los que aborrecen a Yavé se le someterían, Pero su castigo duraría para siempre.

16 Kaj Mi manĝigus al ili grason de tritiko, Kaj Mi satigus vin per mielo el roko.

Pero a ti te sustentaría con lo más fino del trigo Y te saciaría con miel de la roca.