Psalmaro 81

1 Al la ĥorestro. Por la gitito. De Asaf. Laŭte kantu al Dio, nia forto; Ĝoje kriu al la Dio de Jakob.

Načelniku godbe pri Gitaji, pesem Asafu. Pojte Bogu, móči naši, vpijte Bogu Jakobovemu.

2 Sonigu kanton, donu tamburinon, Ĉarman harpon, kaj psalteron.

Primite psalmovanje in vzemite boben, strune prijetne in brenklje.

3 Muziku per korno en novmonato, Je la plenluno, en la tago de nia festo.

Trobite o mlaji, o vseh stalnih praznikih, o godovih naših.

4 Ĉar ĝi estas leĝo por Izrael Kaj ordono de la Dio de Jakob.

Ker ustanovljeno je v Izraelu, postava od Boga Jakobovega,

5 Li aranĝis ĝin kiel ateston por Jozef, Kiam Li eliris kontraŭ la landon Egiptan. Lingvon, kiun mi ne konas, mi aŭdis:

Kateri jo je za pričanje postavil v Jožefu, ko je šel proti deželi Egiptovski, kjer sem slišal govor neznan;

6 Mi liberigis lian dorson de ŝarĝo, Liaj manoj liberiĝis de korboj.

"Odtegnil sem", pravi, od bremena ramo njegovo; roke njegove ločile so se od čebriča.

7 En la mizero vi vokis, kaj Mi vin helpis; Mi respondis al vi en mistera loko de tondro; Mi esploris vin ĉe la akvo de Malpaco. (Sela)

Ko si vpil v oni stiski, rešil sem te, uslišal sem te v gromovem zakotji; izkušal sem te do vodâ Meribskih.

8 Aŭdu, ho Mia popolo, Mi atestos al vi; Ho Izrael, se vi Min aŭskultus!

Poslušaj, ljudstvo moje, in spričeval ti bodem, o Izrael, ako me bodeš poslušal.

9 Ne estu ĉe vi alia dio; Kaj ne adoru fremdan dion.

Ako ne bode v tebi boga mogočnega tujega, in se ne bodeš klanjal bogu mogočnemu tujerodnemu.

10 Mi estas la Eternulo, via Dio, Kiu elkondukis vin el la lando Egipta; Malfermu larĝe vian buŝon, kaj Mi ĝin plenigos.

Jaz sem Gospod, Bog tvoj, ki sem dal, da si prišel gor iz dežele Egiptovske; razširi usta svoja in napolnim jih.

11 Sed Mia popolo ne aŭskultis Mian voĉon, Izrael ne obeis Min.

Ali ljudstvo moje ni poslušalo glasu mojega, in Izrael mi ni bil pokoren.

12 Kaj Mi lasis ilin al la kaprico de ilia koro, Ke ili iru laŭ siaj intencoj.

Zatorej sem jih izpustil, da naj hodijo po srca svojega volji, govoreč: Gredó naj sè svojimi krivimi naklepi.

13 Ho, se Mia popolo aŭskultus Min, Se Izrael irus per Miaj vojoj!

O ko bi me bilo poslušalo ljudstvo moje, ko bi bili Izraelci hodili po mojih potih!

14 Rapide Mi faligus iliajn malamikojn, Kaj kontraŭ iliajn premantojn Mi direktus Mian manon.

Kar mahoma bi bil potlačil njih neprijatelje, ko bi bil v njih sovražnike obrnil roko svojo.

15 La malamantoj de la Eternulo humiliĝus antaŭ Li, Kaj ilia bonstato estus eterna.

Sovražniki Gospodovi bi se bili lažnjivo vdali njemu, in njih čas bi bil vekomaj.

16 Kaj Mi manĝigus al ili grason de tritiko, Kaj Mi satigus vin per mielo el roko.

Dà, živil bi ga bil z maščobo pšenično, tudi z medom iz skale bi te bil sitil.